چرا آگهی دهندگان مشخصات خود را اعلام نمی کنند؟!

در اکثر نشریات و روزنامه هایی که در زمینه کاریابی و اطلاع رسانی اشتغال فعالیت دارند، نوع متن انتخاب شده برای درج آگهی استخدام به گونه ای است که کمترین جزئیات  در متن آگهی گنجانده می شود، دوستان زیادی بعد از درج آگهی در مورد نام و آدرس و جزئیات آگهی دهنده درخواست پاسخ دارند که ما نیز بخاطر عدم اطلاع از شرایط و مشخصات آگهی دهنده قادر به پاسخگویی نیستیم ،اکثر دوستان در قسمت نظرات اعلام می کنند چرا آگهی های منتشره بدون مشخصات آگهی دهنده هستند؟! باید اعلام کنیم که در متنی که چند ماه قبل در پاسخ به این مطلب منتشر شد دلایل عدم انتشار مشخصات و نام و آدرس آگهی دهندگان اعلام شد. ولی جهت اطلاع رسانی بیشتر مجددا گزیده ای از مطالب اینجا درج می گردد:

آشنایی با شرکت مجهول برای استخدام

خلاصه ای از دلایل عدم انتشار نام شرکت و مشخصات دیگر:

اگر کسی در آگهی استخدامی‌عنوان شرکت را نمی‌گذارد به چند دلیل است:
– از شرکتهای تبلیغاتی می‌ترسند، وقتی شما در روزنامه آگهی می‌دهید کسانی هستند که از اطلاعات شما به عنوان لید بازاریابی استفاده می‌کنند و پشت سر هم با شما تماس می‌گیرند.
– از همکار فعلی می‌ترسند، برخی شرکتها می‌خواهند بدون اطلاع یک کارمند فعلی که قصد دارند با وی قطع همکاری کنند، آگهی بزنند و مصاحبه بکنند و پس از پیدا کردن شخص جایگزین مناسب، مساله را علنی کنند. آنها می‌ترسند همکار قبلی با خواندن آگهی‌ها متوجه شود.
– از اداره دارایی می‌ترسند، این تلقی هنوز در بین برخی وجود دارد که ممیزان دارایی یا بازرسان تامین اجتماعی این آگهی‌ها راچک می‌کنند، آنهایی که فعالیت غیرشفاف دارند و یا ثبت شده نیستند،این شکل آگهی می‌کنند که خودشان را در معرض دید قرار ندهند.
-از رقبا می‌ترسند، این گروه فکر می‌کنند که با مشخص شدن اسم شرکت ممکن است با استفاده از متقاضیان استخدا جعلی از طرف رقیب مورد جاسوسی صنعتی قرار گیرند، یا وضعیت شان در شروع فعالیت‌های جدید یا بازارهای جدید برای دیگران عیان شود.
– از چیزی نمی‌ترسند، ادای دیگران را در می‌آورند! وقتی یک شرکت می‌خواهد آگهی دهد، بعضی وقت‌ها خیلی ساده سایر آگهی‌ها را می‌بیند و تلاش می‌کند شکل آنها آگهی دهد! چون فکر می‌کند این شکلی درست است بدون آنکه منطق پشت آن را بداند!

البته این بیشتر مربوط به فرهنگ آگهی استخدامی‌چاپی ما (اعلان- روزنامه) در شرکتهای کوچک است. آگهی‌های اینترنتی یا موسسات کاریابی از این مشکلات ندارند.
همین!

مجید آواژ

آقای واحد تقریبا تمام مطالب را به درستی گفتند. تنها دو  نکته من باید اضافه کنم، نکته اول  ترس از سفارش است. فرض کنید که فلان جویای کار دنبال کار می‌گردد. به محض اینکه متوجه می‌شود که شرکت W به دنبال نیروی کار است، می‌گردد و یک آشنا با یکی از مدیران شرکت W پیدا می‌کند. این آشناها خیلی دردسر سازند، چون ممکن است یکی از آنها ممیز مالیاتی باشد و دیگری بازرس بیمه و آن یکی هم مدیر مالی فلان مشتری که حسابی با آنها کار دارید و نمی‌ توان به سادگی به آنها جواب رد داد. برای همین است که شرکت باید به نحوی عمل کند که خطر این آشناها و درخواستهای پارتی بازی کاهش یابد.
نکته دوم اینکه وقتی یک نفر به صورت ناشناس وارد جایی می‌شود، کمتر از آمادگی برای ساخت پاسخ‌های از پیش تعیین شده برخوردار است. به عنوان مثال همه کسانی که قبلا در بهساد مصاحبه داده اند می‌دانند که من در مورد چه موضوعاتی سئوال می‌کنم. فرد جدید با مراجعه به قبلیها و یا پرسنل شرکت از نکات مصاحبه کسب اطلاع می‌کند.
در مجموع من با روش پنهان سازی خیلی موافق نیستم. معایبش به مراتب بیش از مزایای آن است.

اما برای رفع این مشکل شرکت‌ها می‌توانند اطلاعات عمومی‌مثل آدرس سایت و نوع کار و مواردی از این دست را به متقاضی بصورت شفاهی – تلفنی در هنگام دعوت به مصاحبه اعلام کنند.

اما مهم‌تر از همه این موضوع است که کارجو حتما و حتما معیارهایی برای کار کردن خودش داشته باشد که بخشی را بتواند در هنگام دعوت به مصاحبه سوال کند و بخشی را در زمان مصاحبه.

شک نکنید که وقتی بدانید چه انتظاری باید از محیط کار داشته باشید، می‌توانید کاری پیدا کنید که میزان رضایتتان از آن بالا باشد. قبل از هر مصاحبه به این موضوع خوب فکر کنید!
منبع :  The Coach

تدریس خصوصی آیلتس

دیدگاه خود را به ما بگویید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.

کانال استخدام در تلگرام

› استخدام تهران

استخدام شهرستانها