آموزش بورس و تحلیل سایت استخدام+بهترین روش سرمایه گذاری

ارشد اقتصادم و ۲ ساله که در زمینه بورس مطالعه و تحقیق و آموزش دیدم 😀 مدارک سازمان بورس و سازمان فنی حرفه ای رو هم گرفتم. تو تحلیل تکنیکال و فاندامنتالم بد نیستم. بنظرم بازار سرمایه تو ایران خیلی مغفول مونده در حالیکه با پتانسیلهای خوبی که داره میتونه به همه چه اونایی که بیکارن چه اونایی که شاغلند و درآمدی دارن و میخان ی جای خوب سرمایه گذاری کنن، کمک کنه. در هر حال اگه خواستین خوشحال میشم جزوات و منابع و نکاتی که در این زمینه میدونم رو در اختیارتون بذارم. دوستان دیگه ای هم که تو این زمینه آشنایی دارن میتونن تبادل نظر کنن و بجاهای خوبی برسیم[/author] ** دوستان توجه داشته باشند مطالب و لینک ها به ترتیب در متن درج گردیده است!

آموزش بورس و تحلیل سایت استخدام

برای دسته بندی آموزش ها و مرتب شدن این صفحه همه آموزش ها در ۱ پکیج قرار گرفت:

پکیج آموزشی بورس وب سایت استخدام:

Filename: bors-estekhtam.com.zip
Size: ۳۷.۳ MB

پسورد :   www.estekhtam.com

برای نمایش هر بخش روی ان کلیک کنید!

[toggle title=”پیشینه بورس اوراق بهادار” state=”close” ] پیدایش بورس ریشه در نیاز به مراکزی برای ارتباط بین دارندگان سرمایه و متقاضیان استفاده از آن دارد. واژه بورس از نام خانوادگی شخصی به نام “واندر بورس″ اخذ شده که در اوایل قرن چهاردهم در شهر بروژ (واقع در شمال غرب بلژیک) زندگی می کرد و صرافان شهر در مقابل خانه او گرد هم می آمدند و به داد و ستد کالا، پول و اوراق بهادار می پرداختند. این نام بعد از آن به کلیه اماکنی اطلاق شد که پول و کالا و اوراق بهادار در آن داد و ستد میشد. در بدو امر چنین مکان هایی از نظم و انظباط خاصی برخوردار نبود ولی به تدریج تالارهای مسقف ساخته شدند و بازارهای مالی شکل سازمان یافته ای به خود گرفتند. منظور از سال تاسیس بورس در منابع مربوطه شروع به کار تالارهای مسقف بورس است. لازم به ذکر است که امروزه با عنایت به پیشرفت های حاصل شده در زمینه فناوری اطلاعات در بسیاری از بورس های معتبر دنیا داد و ستد اوراق بهادار به صورت الکترونیکی (از طریق اینترنت) صورت می پذیرد. اولین بورس معتبر دنیا، اوایل قرن هفدهم در شهر آمستردام تشکیل شد و کمپانی معروف هند شرقی سهام خود را در آن بورس عرضه کرد. یکی دیگر از بورس های معتبر دنیا، بورس لندن است که از سال ۱۸۰۱ میلادی با انتشار ۴۰۰۰ سهم پنجاه پوندی به ارزش ۲۰۰ هزار پوند و با عضویت ۵۰۰ نفر افتتاح شده و آغاز به کارکرد. بورس نیویورک اواخر قرن نوزدهم تأسیس شد و با وجود رقبای دیگری در بازار سرمایه امریکا، از نظر حجم معاملات و اهمیت در بازار سرمایه امریکا، در مقام اول قرار گرفت و در حال حاضر نیز بزرگترین بورس اوراق بهادار جهان است. ایده اولیه ایجاد بورس اوراق بهادار در ایران به سال ۱۳۱۵ باز می گردد که به درخواست دولت وقت ایران، شخصی بلژیکی به نام “وان لوترفلد” درباره تشکیل بورس اوراق بهادار در ایران بررسی هایی انجام داد و طرح قانونی تأسیس و اساسنامه آن را نیز تهیه نمود. هر چند که در همان زمان بانک ملی ایران نیز به عنوان سازمان متولی امور پولی کشور، مطالعاتی در این باره انجام داد، اما به علت نامساعد بودن شرایط برای ایجاد بورس اوراق بهادار و وقوع جنگ جهانی دوم تمام کارهای انجام شده متوقف شد. به دنبال تحولات اقتصادی و اجتماعی دهه ۱۳۴۰ و با توجه به ارتباط گسترده سیاسی و اقتصادی ایران آن دوره با نظام اقتصاد و سرمایه داری غربی، نحوه تأسیس و اداره بورس، تشکیلات و سازمان آن و کیفیت تصدی دولت، کم و بیش مشخص گردید. بدین سان در سال ۱۳۴۱پس از تشکیل کمیسیونی در وزارت بازرگانی، متشکل از نمایندگان وزارت دارایی، وزارت بازرگانی و بانک توسعه صنعتی و معدنی ایران، موافقت نامه ای برای تشکیل هیات موسس بورس سهام تنظیم شد. در اردیبهشت ۱۳۴۵ لایحه قانون بورس اوراق بهادار توسط مجلس شورای ملی به تصویب رسید؛ و بورس اوراق بهادار تهران به عنوان یکی از ابزارهای استراتژی اتکا به نظام بازار آزاد و تشویق فعالیت بخش خصوصی در ایران تأسیس شد. بورس اوراق بهادار تهران از پانزدهم بهمن ماه ۱۳۴۶ ، فعالیت خود را با پذیرش سهام بانک توسعه صنعتی و معدنی ایران به عنوان بزرگترین مجتمع واحدهای تولیدی و اقتصادی آن زمان و سپس سهام شرکت نفت پارس، اوراق قرضه دولتی، اسناد خزانه و اوراق قرضه عبا س آباد به طور رسمی آغاز کرد که طی یازده سال فعالیت آغازین بورس، در مجموع سهام ۱۰۵ شرکت در بورس پذیرفته شد. اما نقطه عطف بورس به سال ۸۴ برمیگردد که از جمله رویدادهای اساسی این دوره عبارتند از: ۱٫ تصویب قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران( ( ۱۳۸۴ ۲٫ تشکیل شورای عالی بورس و اوراق بهادار، ۳٫ تشکیل سازمان بورس و اوراق بهادار، ۴٫ تشکیل بورس اوراق بهادار تهران(شرکت سهامی عام) و ۵٫ تشکیل شرکت سپرده گذاری مرکزی اوراق بهادار و تسویه وجوه. شاه بیت این رویدادها تصویب قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۳۸۴ است. این قانون نسبت به قانون قبلى داراى نقاط قوت زیادى بوده که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد: ۱٫ تفکیک مقام عملیات از نظارت؛ براساس قانون جدید، وظایف عملیاتى بورس اوراق بهادار به عهده بورس اوراق بهادار تهران (شرکت سهامى عام) بوده و وظایف نظارتى بر عهده سازمان بورس و اوراق بهادار است. ۲٫ ساماندهى بازار اولیه؛ عرضه اوراق بهادار به عموم مردم، بر اساس قانون جدید با نظارت سازمان بورس و اوراق بهادار شروع شد. به این ترتیب، بازار سرمایه در کشور داراى متولى شد و این امر موجب افزایش نظم و انضباط در این بازار گردید. ۳٫ ایجاد تنوع در ابزارهای مالى؛ تاکنون ابزارهاى تأمین مالى به سهام و اوراق مشارکت محدود می شود و هیچ گونه ورقه بهادارى براى مدیریت ریسک در اختیار نیست. در صورتى که بر اساس قانون جدید بازار اوراق بهادار، از این پس شاهد ابزارهاى متنوع تأمین مالى و مدیریت ریسک خواهیم بود. بر اساس مفاد قانون مزبور، مرجع صدور مجوز براى چنین ابزارهایى شوراى عالى بورس است. این شورا ابزارهاى جدید را به پیشنهاد سازمان بورس و اوراق بهادار تصویب مى کند. ۴٫ نظارت قانونمند بر ارکان و نهادهاى فعال در بازار سرمایه؛ بر اساس این قانون، از یک سو، امکان تأسیس نهادهاى جدید مالى و از سوى دیگر، نظارت بر نهادهاى مالى مزبور به وجود آمده است. وظیفه نظارت بر عملکرد نهادهاى مالى و فعالان بازار سرمایه نیز بر عهده سازمان بورس و اوراق بهادار است.[/toggle]

[toggle title=”مقدمه:” state=”close” ]

همه افراد جامعه ما بورس را نمیشناسند و با نحوه سرمایه گذاری در آن و فواید و سودمندیهای ناشی از آن آشنا نیستند. این در حالیست که آشنایی با بورس و فعالیت در آن میتواند در زندگی اقتصادی مردم بسیار موثر باشد. تا همین روزها شاهد آنیم که بیشتر مردم پس اندازهای خود را فقط در بانکها سپرده گذاری میکنند یا آنها را صرف فعالیتهای دلال بازی از قبیل بازار مسکن، ارز یا طلا میکنند که بدلیل اینکه وارد چرخه تولید نمیشود، علاوه بر اینکه باعث ایجاد تورم میشود، رشد اقتصادی و سطح اشتغال را پایین می آورد. اما امروزه بسیار شنیده میشود که راه دیگری هم برای استفاده از پس اندازها وجود دارد و آن اینست که یک فرد عادی میتواند در مالکیت واحدهای تولیدی و تجاری بزرگ مشارکت نماید و از نتایج این مشارکت و سرمایه گذاری خود بسادگی بهره مند شود. اما براستی چگونه ممکن است یک فرد عادی با سرمایه ای اندک در سرمایه گذاریهای بزرگی شریک شود در حالیکه نه شرکای خود را میشناسد و نه امکان کسب اطلاع از نحوه فعالیت، میزان هزینه ها، درآمدها و … دارد؛ گذشته از این، اصلا چنین کسی چگونه میتواند از حساب و دخل و خرج این مرکز تولیدی که در آن مشارکت کرده است آگاهی یابد؟ در پاسخ به این سوال باید گفت که: بورس امکان هر آنچه را که برای سرمایه گذاری و مشارکت در این مراکز لازم است فراهم آورده و علاوه بر نظارت دقیق بر فعالیتهای این مراکز، مطابق قانون مدافع حقوق سرمایه گذاران است. در این صفحه، هدف اولیه ما اینست که با توضیحات ساده در مورد فعالیتهای مختلف بورس از جمله نحوه خرید و فروش سهام، راههای مختلف سرمایه گذاری، فواید سرمایه گذاری، اصطلاحات و قوانین پایه مورد نیاز و … آشنا شویم تا پس از فراگیری این اطلاعات اساسی، به مباحث تخصصی تر از جمله تحلیل تکنیکال (فنی) و فاندامنتال (بنیادی) بپردازیم تا از این رهگذر بتوانیم بهترین سبد سهام و سرمایه گذاری را انتخاب کنیم. در این راستا خوشحال میشویم که از نظرات و پیشنهادات و انتقادات دوستان در جهت بهبود آن بهره بگیریم. بورس چیست؟ برای شناخت بورس و آشنایی بیشتر با آن بهتر است از “بازار” و تعریف آن شروع کنیم. در یک تعریف ساده، میتوان گفت بازار مکانی است که در آن خرید و فروش صورت میگیرد؛ و ساده تر اینست که بگوییم هرگاه شرایطی فراهم شود که بین خریدار و فروشنده رابطه برقرار شود و معامله ای صورت پذیرد، بازار تشکیل شده است. این شرایط میتواند مکان خاصی باشد یا شبکه ای ارتباطی مثل اینترنت. در بازارها بطور کلی دو نوع دارایی شامل داراییهای واقعی و داراییهای مالی، مورد معامله قرار میگیرند. داراییهای واقعی همان داراییهای فیزیکی هستند مثل زمین، ساختمان و انواع کالا مثل ماشین، لوازم خانگی و … . اما داراییهای مالی، داراییهای کاغذی و بهتر بگوییم اسنادی هستند، مثل سهام و اوراق مشارکت که نماینده حق قانونی دارنده آن نسبت به یک دارایی است. بورس بازاری است که در آن داراییهای مختلف مورد معامله قرار میگیرد. از این رو، انواع بورسها را میتوان به سه دسته کلی بورس کالا، بورس ارز و بورس اوراق بهادار طبقه بندی کرد (هم اکنون در ایران ۴ بورس مشغول فعالیت هستند که عبارتند از: بورس اوراق بهادار، بورس کالا، بورس ابزار مشتقه و جدیدا بورس انرژی). ۱- بورس کالا: بازاری که در آن خرید و فروش کالاهای معین صورت میگیرد و بطور منظم و دائم فعال است بورس کالا نام دارد. در بورس کالا معمولا مواد خام و اولیه مورد معامله قرار میگیرد. هر بورس کالایی را با نام همان کالایی که مورد معامله قرار میگیرد نامگذاری میکنند. مثلا بورس نفت و بورس کالاهای کشاورزی (گندم و …). ۲- بورس ارز( Forex): در بورس ارز، همانطور که از نام آن مشخص است، کار خرید و فروش پولهای خارجی انجام میگیرد. این بورس در کشور ما بطور رسمی فعال نیست اما در کشورهای پیشرفته فعالیت چشمگیری دارد. ۳- بورس اوراق بهادار: در بورس اوراق بهادار داراییهای مالی از قبیل سهام، اوراق مشارکت، اوراق اجاره و … مورد معامله قرار میگیرد. در ایران، به بازار خرید و فروش اوراق بهادار که بطور رسمی و دائمی در محل معینی تشکیل میشود “بورس اوراق بهادار” میگویند. از آنجا که ورود به سایر انواع بورسها (از قبیل کالا و انرژی) مختص افراد خاص است و چندان فراگیر نیست، ما در اینجا بحث خود را بر بورس اوراق بهادار متمرکز میکنیم و به اختصار در این صفحه آنرا بورس مینامیم.[/toggle]

[toggle title=”بورس اوراق بهادار چه میکند؟” state=”close” ]بورس اوراق بهادار چه میکند؟ کار اصلی بورس اوراق بهادار اینست که زمینه ای فراهم می آورد تا دو گروه از مردم، بطور قانونی در یک فعالیت اقتصادی شریک و علاوه بر تامین نیازهای یکدیگر، از منفعت و سود این فعالیت بهره مند شوند. این دو گروه سرمایه گذاران و سرمایه پذیران می باشند. اصولا در یک تقسیم بندی ساده، افراد جامعه را میتوان به دو گروه تقسیم کرد: یک گروه کسانیکه پول، سرمایه و یا پس انداز دارند اما نمیتوانند با آن کار کنند و گروه دوم کسانی که توانایی انجام فعالیتهای اقتصادی دارند اما سرمایه و پول کافی ندارند. این دو گروه علاوه بر اینکه یکدیگر را نمیشناسند و تعداد آنها نیز کم نیست دارای ویژگیهای مختلفی هستند. بعنوان مثال، همه سرمایه گذاران به یک اندازه پس انداز ندارند. برخی دارای مبالغ اندک و برخی صاحب مبالغ کلان میباشند. سلیقه این افراد هم برای سرمایه گذاری متفاوت است، مثلا عده ای تمایل به سود کم در کوتاهمدت دارند و عده ای بدنبال سود بیشتر ولی در دراز مدت اند و دهها ویژگی دیگر. سرمایه پذیران نیز از ویژگیهای مختلف برخوردارند. برای مثال، هرگروه در زمینه خاصی فعالیت میکنند. با توجه به نوع فعالیتشان سودهای متفاوتی پرداخت میکنند، در اداره مراکز تولیدی خود سلیقه متفاوت دارند و…. حال با همه این ویژگیهای متفاوت چگونه میتوان بین این دو گروه رابطه برقرار کرد تا همه آنها ضمن قبول شرایط یکدیگر حاضر به شراکت شوند؟ یکی از کارهای اساسی بورس همین است که با ایجاد یک فضای مناسب و قانونمند زمینه ای فراهم آورد تا از طریق آن برآوردن خواسته های قانونی طرفین با حفظ حقوق آنها میسر شود. بورس یک مشکل بزرگ دیگر را نیز حل کرده است، بطوریکه میتوان ادعا کرد حل این مشکل باعث گسترش سرمایه گذاری و در نتیجه توسعه یافتگی و پیشرفت سریعتر کشورهای جهان شده است. آن مشکل اینست که اگر افراد مختلفی با سرمایه های متفاوت وارد بورس شده و در فعالیتهای اقتصادی بزرگ شریک میشوند ، بخواهند در هر زمان که تصمیم بگیرند سهم و سرمایه خود را بفروشند، چکار باید کنند؟ بعنوان مثال اگر فردی ۱۰۰ سهم از ۱۲۵ میلیون سهم یک کارخانه سیمان را دارا باشد و تصمیم بگیرد آنرا همین امروز بفروشد، چگونه میتواند قیمت سهام خود را مشخص کند؟ چه قدر زمان، چه تعداد افراد و چقدر هزینه برای این کار لازم است؟ و …. بورس این مشکل را حل کرده و سازو کاری را طراحی کرده است که هر فرد با هر میزان سرمایه، در هر روز تصمیم به فروش سهامش بگیرد بتواند از قیمت سهام خود آگاه شود و یا حتی اگر تصمیم به فروش سهامش نداشته باشد قیمت روز سهام خود را بداند. «بورس اوراق بهادار» به معنی یک بازار متشکل و رسمی سرمایه است که در آن خرید و فروش سهام شرکت‌ها یا اوراق قرضه دولتی یا موسسات معتبر خصوصی، تحت ضوابط و قوانین و مقررات خاصی انجام می‌شود. مشخصه مهم بورس اوراق بهادار، حمایت قانون از صاحبان پس‌اندازها و سرمایه‌های راکد و الزامات قانونی برای متقاضیان سرمایه است. بورس اوراق بهادار که به عنوان نبض اقتصاد کشور مورد توجه تحلیل‌گران اقتصادی می‌باشد، از سویی مرکز جمع‌آوری پس‌اندازها و از سوی دیگر، مرجع رسمی و مطمئنی، است که دارندگان پس‌اندازهای راکد، می‌توانند محل نسبتاً مناسب و ایمن سرمایه‌گذاری را جستجو کرده و وجوه مازاد خود را برای سرمایه‌گذاری در شرکت‌ها به کار انداخته و یا با خرید اوراق‌قرضه دولت‌ها و شرکت‌های معتبر، از سود معین و تضمین شده‌ای برخوردار شوند. بازار اوراق بهادار در واقع مکمل بخش بانکی در تأمین نیازهای مالی بنگاههای خصوصی و دولتی می‌باشد. وجود یک بازار اوراق بهادار که در چارچوب مکانیزم بازار عمل کند می‌تواند در تخصیص بهینه منابع مالی و کاراتر عمل نماید. شاهد مدعا اینکه کشورهایی که دارای بازار سرمایه(بورس) تکامل یافته‌تر بوده‌اند، توانسته‌اند رشد اقتصادی زیادتر داشته باشند. سیستم بانکی نیز با استفاده از مکانیزم اوراق بهادار می‌تواند نقدینگی مورد نیاز خود را بدست آورده و تکافوی سرمایه خود را بهبود بخشد. وظیفه اصلی بورس اوراق بهادار، فراهم‌آوردن بازاری شفاف و منصفانه برای دادوستد اوراق بهادار پذیرفته شده و همچنین سیستمی مناسب برای نظارت بر جریان دادوستد، عملیات بازار و فعالیت اعضای آن است. در این راستا، یک بورس اوراق بهادار به‌طور متعارف، مسؤولیت‌های زیر را بر عهده خواهد داشت: ۱- پذیرش یا لغو پذیرش اعضا شامل کارگزاران، معامله‌گران، بازارگردانان و مشاوران و مدیران سرمایه‌گذاری. ۲- پذیرش یا لغو پذیرش ابزارهای مالی قابل دادوستد در بورس٫ ۳- فراهم آوردن یک سیستم دادوستد مناسب و کارآمد. ۴- فراهم آوردن یک سیستم مناسب و کارآمد برای تسویه و پایاپای دادوستد. ۵- فراهم آوردن یک سیستم مناسب برای نظارت بر جریان دادوستد، عملیات بازار و فعالیت اعضا. ۶- فراهم آوردن امکانات و تسهیلات لازم برای توزیع و انتشار اطلاعات مربوط به دادوستد و نیز سایر اطلاعات لازم برای تصمیم‌گیری درباره دادوستد اوراق بهادار. بورس اوراق بهادار به عنوان یک بازار منسجم و سازمان یافته، مهمترین متولی جذب و سامان دادن صحیح منابع مالی سرگردان است و با جمع‌آوری نقدینگی جامعه و فروش سهام شرکت‌ها، ضمن به حرکت در آوردن چرخ‌های اقتصاد جامعه از طریق تأمین سرمایه‌های موردنیاز پروژه‌ها، کاهش دخالت دولت در اقتصاد و نیز افزایش درآمدهای مالیاتی، منافع اقتصادی چشمگیری به ارمغان ‌می‌آورد و در کنار آن، اثرات تورمی ناشی از وجود نقدینگی در جامعه را نیز از بین می‌برد. از نظر اقتصاد خرد، بورس یک نمونه بسیار نزدیک به بازار رقابت کامل است. کالاها در بورس همگن‌اند و به‌دلیل وجود مقدار زیادی خریدار و فروشنده در آن و همچنین آزادی ورود و خروج نیروها، قیمت‌های تعیین شده بسیار نزدیک به قیمت‌های تعادلی هستند. بورس اوراق بهادار با ایجاد فضای رقابتی به عنوان ابزاری اقتصادی، باعث می‌شود که شرکت‌های سود ده، بتوانند از طریق فروش سهام به تأمین مالی بپردازند و برعکس شرکت‌های زیان‌ده به طور خودکار از گردونه خارج شوند. بدین‌ترتیب با چنین تفکیکی، بازار می‌تواند به تخصیص مطلوب منابع بپردازد. مزایای بورس اوراق بهادار الف- مزایای بورس اوراق بهادار از دیدگاه اقتصاد کلان ۱- جمع‌آوری سرمایه‌های جزئی و پراکنده و انباشت آن برای تجهیز منابع مالی شرکتها. ۲- بکارگیری پس‌اندازهای راکد در امر تولید و تأمین مالی دولت و مؤسسات. ۳- کنترل حجم پول، نقدینگی و تورم از طریق انشار سهام و اوراق قرضه(مشارکت). ۴- بورس به مثابه بازار رقابت کامل(تعداد زیاد خریدار و فروشنده، آزادی ورود و خروج از بازار، شفافیت اطلاعات و تخصیص مطلوب منابع). ۵- رشد تولید ناخالص ملی، افزایش اشتغال و کمک به حفظ تعادل اقتصادی کشور. ۶- فراهم نمودن توزیع عادلانه ثروت از طریق گسترش مالکیت عمومی و ایجاد احساس مشارکت عمومی. ۷- افزایش درجه نقد شوندگی ثروت افراد. ب- مزایای بورس اوراق بهادار از دیدگاه واحدهای اقتصادی(شرکت‌های سرمایه‌پذیر) ۱- سهولت در تأمین مالی از طریق انتشار سهام و سایر اوراق بهادار ۲- افزایش اعتبار داخلی و خارجی و تأمین مالی با به وثیقه گذاردن سهام شرکت در بازارهای مالی داخلی و خارجی ۳- تعیین ارزش بازار بر اساس قانون عرضه و تقاضا تا زمانیکه نام شرکت در تابلو بورس درج باشد. ۴- سهولت در تغییر ترکیب سهامداری و انتقال مالکیت ۵- بوجود آمدن دیدگاهی مطلوب در سرمایه‌گذاران با کاهش ریسک واحد اقتصادی و امکان تأمین مالی با هزینه کمتر ۶- برخورداری از مزایای خاص و اعتباری مانند افزایش سقف تسهیلات بانکی و انتشار اوراق مشارکت ۷- انتشار اوراق مشارکت بدون اخذ مجوز از بانک مرکزی و فقط با مجوز سازمان اوراق بهادار ۸- برخورداری از معافیت‌های مالیاتی ۹- تبیین چشم‌انداز فعالیت شرکت در آینده و ارزیابی عملکرد شرکت ۱۰-ارتقای سطح اعتماد عمومی و استفاده از مشارکت عمومی در توسعه شرکت ج- مزایای بورس اوراق بهادار از دیدگاه سرمایه‌گذاران ۱- خرید سهام و اوراق بهادار برای کسب بازده مناسب و پوشش درمقابل تورم ۲- اطمینان از گزینه سرمایه‌گذاری بدلیل شفافیت اطلاعات ۳- قابلیت نقد شوندگی اوراق بهادار و سهولت نقل و انتقال سهام و استفاده از معافیتهای مالیاتی ۴- مشارکت در فرآیند تصمیم‌گیری برای اداره شرکتها ۵- ایجاد یک بازار دائمی و مستمر که امکان سرمایه‌گذاری بلندمدت و کوتاه‌مدت را فراهم می‌نماید. ۶- وجود طیف‌های متنوع از اوراق بهادار از نظر درجه بازدهی و خطر‌پذیری برای سرمایه‌گذار ۷- برقراری سیستمها و روشهایی که از طریق آن، خرید و فروش اوراق بهادار منظم و رسمی گردد. ۸- حمایت از سرمایه‌گذاران کوچک و احساس مشارکت در امور تولیدی و تجاری ۹- نظارت مضاعف بر فعالیت شرکتها درچارچوب استانداردها وآئین‌نامه‌های بازار سرمایه (منبع: سایت بورس اوراق بهادار)[/toggle]

[toggle title=”چگونگی تعیین قیمت سهام و سرمایه گذاری در بورس” state=”close” ]

نظام قیمت گذاری در بورس بگونه ای طراحی شده است که هیچ کس نمیتواند در قیمت گذاری دخالت کند؛ به این ترتیب که در بورس افراد نمیتوانند شخصا اقدام به خرید و یا فروش سهام بنمایند و این کار باید از طریق کارگزاریهای بورس و کارگزاران آن انجام شود. کارگزاران افرادی هستند که تحت نظارت سازمان بورس فعالیت میکنند. ورود به بورس بدین طریق است که، چه فروشندگان و چه خریداران سهام در اولین قدم تقاضای خود را به کارگزاران تحویل میدهند. کارگزاران هرروز به جز روزهای پنج شنبه و ایام تعطیل از ساعت ۹ صبح الی ۱۲ ظهر در تالار بورس حاضر شده و تمامی تقاضاهای خرید و فروش را وارد سیستم معاملاتی میکنند. پس از وارد شدن لیست تقاضاها در سیستم معاملات، تقاضاها در دو صف؛ صف خرید و صف فروش، براساس قیمت و زمان ورود، اولویت بندی میشود. این سیستم بگونه ای طراحی شده است که قیمتهایی را که برای فروش ارزانتر است و تقاضاهای خریدی را که قیمت بالاتری دارند در ردیف اول قرار میدهد. بدین ترتیب هرکس که به ارزانترین قیمت بفروشد در اول صف فروش و هرکس به گرانترین قیمت بخرد در اول صف خرید قرار میگیرد و بنابراین قبل از دیگران معامله خواهد کرد. البته در صورتیکه دو تقاضا با یک قیمت وارد سیستم شود، سیستم اولویت را به تقاضایی میدهد که زودتر وارد سیستم معاملات شده باشد. این عملکرد سیستم بیانگر آنستکه روند معاملات و قیمت سهام بر اساس عرضه و تقاضا مشخص میشود و امکان دخالت افراد در آن وجود ندارد. چگونه میتوان در بورس سرمایه گذاری کرد؟ انجام هر فعالیتی تابع آداب و مقرراتی است. سرمایه گذاری در بورس نیز تابع مقررات و آداب خاص خود است. اولین کاری که برای سرمایه گذاری در بورس باید انجام داد گرفتن “کد معاملاتی” است. این کد به منظور راحتتر شدن و سرعت یافتن بیشتر کار به افراد داده میشود؛ همانطور که بانک به مشتری خود حسابی میدهد که مشتری با آن شماره شناخته میشود. بنابراین سیستم معاملاتی بورس افراد را بر اساس کد معاملاتی آنها شناسایی میکند. برای گرفتن کد معاملاتی، فرد میتواند با مراجعه به یکی از کارگزاریها و ارایه فتوکپی شناسنامه و کارت ملی خود کد مربوطه خود را دریافت دارد. کد معاملاتی شامل سه حرف اول نام خانوادگی به همراه یک عدد ثابت میباشد. بعنوان مثال، کد معاملاتی کسی که ام خانوادگی او فخرآبادی است میتواند “فخر۰۰۱۰۱″ باشد. خرید سهام خریدار سهام برای خرید باید به یکی از کارگزاریهای بورس مراجعه و از کارگزار تقاضای فرم درخواست خرید کند. کارگزار فرمی را در اختیار او قرار میدهد و او علاوه بر تکمیل فرم باید مبلغی را که میخواهد سرمایه گذاری کند به حساب کارگزاری واریز و فیش آنرا به همراه فرم تکمیل شده تحویل کارگزار نماید و رسید بگیرد. طی زمان معینی، پس از آماده شدن اوراق سهام، مشتری با تحویل رسید قبلی به کارگزار اوراق سهام خود را دریافت میدارد. علاوه بر خرید حضوری، اشخاص میتوانند از طریق اینترنت نیز اقدام به خرید کنند و پس از انجام هر عملیات پرینت آنرا بعنوان رسید دریافت نمایند. در فرم درخواست خرید، مواردی از قبیل مشخصات خریدار، تعداد سهام مورد تقاضا، مبلغ سرمایه گذاری و… گنجانده شده است. از جمله مواردی که خریدار در فرم درخواست خرید باید مشخص کند قیمت و نوع سهم مورد نظر خود میباشد. برای این کار خریدار چند راه پیش رو دارد: راه اول اینکه خریدار چون اطلاع چندانی از سهام و اوراق موجود در بورس ندارد، مبلغی را که میخواهد در بورس سرمایه گذاری نماید در اختیار کارگزار میگذارد و از او میخواهد که به انتخاب خودش بهترین سهام را برای او خریداری کند، ضمن آنکه میتواند اولویتهای مورد نظر خود را به کارگزار اطلاع دهد. راه دوم اینست که خریدار، اگر خرید سهام خاصی را در نظر دارد آنرا به کارگزار میگوید، مثلا میگوید “اگر سهام فلان شرکت عرضه شد برای من خریداری کنید”. در این حالت چون قیمت سهم توسط خریدار اعلام نشده است کارگزار اختیار دارد به هر قیمتی که سهم مورد نظر مشتری عرضه شد آنرا خریداری نماید. لازم به ذکر است که کارگزاران اغلب مسئولیت پذیری و تعهد اخلاقی لازم را دارند و سعی میکنند به بهترین قیمت ممکن سهام مورد نظر مشتری را برای او خریداری نمایند. در هر صورت کارگزار اطلاعات مشورتی خود را در اختیار خریدار قرار میدهد و در تصمیم گیری و انتخاب به او کمک میکند. و بالاخره راه سوم خرید سهام این است که خریدار از کارگزار تقاضای خرید سهم معینی با قیمت معین میکند و کارگزار نیز مطابق درخواست مشتری اقدام به خرید می نماید. فروش سهام برای فروش سهام نیز همچون خرید، فروشنده باید به کارگزار مراجعه و فرم درخواست فروش را تکمیل کند. برای این کار فروشنده دو راه در پیش رو دارد: راه اول اینکه به کارگزار اختیار میدهد تا سهامش را به قیمت بازار بفروشد؛ در این حالت کارگزار موظف است تا سهام مشتری خود را به بالاترین قیمت پیشنهادی روز بفروشد. راه دوم اینکه فروشنده در فرم فروش قید میکند چنانچه قیمت سهام او در بورس تا حد معینی افزایش یافت اقدام به فروش کند. به عنوان مثال به کارگزار میگوید که هر سهم او را زیر قیمت ۲۰۰ تومان نفروشد. در این صورت کارگزار منتظر می ماند تا قیمت سهام به حد مورد نظر برسد و سپس اقدام به فروش نماید. بدیهی است در این صورت نیز کارگزار مشاوره لازم را به فروشنده می دهد. به عنوان مثال اگر قیمت پیشنهادی فروشنده پایینتر از قیمت روز بازار باشد ولی خودش نداند، کارگزار او را راهنمایی میکند و به او یادآور میشود که میتوان سهم را به قیمت بالاتر نیز فروخت ، و برعکس اگر قیمت پیشنهادی مشتری بالا باشد به او یادآور میشود که در این قیمت امکان فروش سهم وجود ندارد. معاوضه سهام علاوه بر خرید و فروش سهام راه دیگری برای معامله سهام وجود دارد و آن معاوضه سهام است. معاوضه سهام به این صورت است که صاحب سهام، نحوه فروش سهام خود و نیز نحوه خرید سهام مورد نظر را به اطلاع کارگزار می رساند و کارگزار نیز مطابق این درخواست اقدام به معاوضه میکند. شایان ذکر است که کارگزاران بورس در قبال خدمتی که برای مشتریان انجام میدهند، درصدی از مبلغ هر معامله را به عنوان اجرت یا حق کارگزاری خود برداشت میکنند. سقف این مبلغ مطابق قانون مشخص شده است، اما کارگزاران مجازند حق کارگزاری خود را کمتر از سقف تعیین شده از مشتریان دریافت کنند.[/toggle]

[toggle title=”کارگزاران” state=”close” ]

خدمات کارگزاران: در تمام بورس های جهان انجام کلیه کارهای دادوستد بین بورس و سهامدار (سرمایه گذار) را موسسه هایی مشخص به نام کارگزار بر عهده دارند. کارگزارها واسطه بین سرمایه گذاران و بورس می باشند که در قبال دریافت کارمزد مشخصی دستورات خرید و فروش را انجام می دهند. هیچ نوع معامله ای در بازار بورس بدون کارگزار انجام نمی شود. بر اساس آئین نامه سازمان بورس کارگزار می تواند در دو حوزه زیر فعالیت نماید: • حوزه سرمایه گذاری و خدمات کارگزاری • حوزه خدمات مالی سرمایه گذاری و خدمات کارگزاری: ۱- خرید و فروش اوراق بهادار پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار به نمایندگی از طرف اشخاص و یا به حساب خود. ۲- خرید و فروش کالا و اوراقبهادارمبتنی بر کالای پذیرفته شده در بورس کالا به نمایندگی از طرف اشخاص و یا به حساب خود. ۳- پذیره نویسی اوراق بهادار و کالاهای پذیرفته شده در بورس٫ ۴- اداره امور سرمایه گذاری ها به نمایندگی از طرف اشخاص و بازارگردانی اوراق بهادار. خدمات مالی کارگزار: ۱- ارائه مشاوره و راهنمایی به شرکت ها به منظور نحوه عرضه سهام آنها برای فروش در بورس اوراق بهادار. ۲- راهنمایی شرکتها در مورد طرق افزایش سرمایه و نحوه عرضه سهام و سایر اوراق بهادار برای فروش در بورس اوراق بهادار. ۳- انجام بررسی های مالی، اقتصادی و سرمایه گذاری. ۴- ارائه خدمات و نظرات مشورتی به سرمایه گذاران و سهامداران. معیارهای انتخاب یک کارگزار خوب: ۱ داشتن رتبه مناسب در رتبه بندی سازمان بورس از کارگزاریها ۲ قابلیت انجام سریع سفارش مشتری، داشتن اطلاعات کافی و دارا بودن سیستم های اطلاعاتی و کنترلی مناسب ۳ داشتن امکانات لازم جهت ارتباط مشتری با کارگزاری (تلفن، دورنگار، سایت اینترنتی، مسئول پاسخگویی و …) ۴ قابلیت سایت اینترنتی از لحاظ اطلاع رسانی و در دسترس بودن ۵ امکان مشاهده گردش حساب مشتری ۶ امکان مشاهده وضعیت سفارش که پس از هر اقدامی روی سفارش انجام میدهد از طریق رمز عبو ۷ ارائه تحلیل روزانه از بازار و درج اخبار آن در سایت کارگزاری ۸ امکان دریافت سفارش خرید و فروش بصورت الکترونیکی.[/toggle]

[toggle title=”ریسک و بازده” state=”close”]

ریسک و بازده

درطول زندگی فرصتهای سرمایه گذاری زیاد و متنوعی وجود دارد، اما هرکدام ریسک خاص خود را دارد. شما باید قبل از سرمایه گذاری میزان ریسک پذیری و بازده مورد انتظار خود از آن سرمایه گذاری را مشخص کنید. در اینجا لازم است با توجه به اهمیت موضوع، واژه های ریسک، ریسک پذیری و بازده مورد انتظار را که فهم آن میتواند در تصمیم گیریهای شما موثر باشد قدری تشریح نماییم. ریسک در لغت به معنی خطر است و خطر هم جزء لاینفک زندگی هر انسان است. انجام هر کاری خطراتی دارد از جمله سرمایه گذاری. در سرمایه گذاری، سرمایه گذار باید خطرات یا ریسکهای احتمالی را بررسی نماید و پس از ارزیابی آن، با توجه به منافعی که انتظار دارد از این سرمایه گذاری عاید او شود (بازده مورد انتظار) و میزان خطراتی که احتمال میدهد متوجه او باشد (میزان ریسک پذیری) تصمیم گیری کند. این امر به او کمک میکند تا با برنامه و آگاهی پا به عرصه سرمایه گذاری بگذارد. در ادامه بحث، شما با نحوه محاسبه بازده، انواع ریسکها و همچنین نحوه پوشش ریسک آشنا میشوید.

  • · نحوه محاسبه بازده

بازده، کل سود یا زیان یک سرمایه گذاری در طی یک دوره زمانی مشخص است. برای اندازه گیری بازده یک دارایی، کافی است میزان تغییر در ارزش دارایی مذکور را با مقدار وجه نقد دریافتی حاصل از سرمایه گذاری آن دارایی جمع کرده و رقم حاصله را بر ارزش اول دوره دارایی مذکور تقسیم کنید. به طور کلی برای محاسبه نرخ بازده یک دارایی ( ) در زمان t می توان از فرمول زیر استفاده کرد:

که در آن:

:نرخ بازده در زمان t

Pt: قیمت (ارزش) دارایی در زمان t

: قیمت (ارزش) دارایی در زمان t-1

: جریان نقد دریافتی بابت سرمایه گذاری دارایی در دوره زمانی t-1 تا t

بازده ( ) بیانگر اثر ترکیبی تغییرات در ارزش ( ) و جریان نقد در طی دورهt است.

مثال: علی یک سرمایه گذار در بورس اوراق بهادار تهران است. او می خواهد بازده دو سهم الف و ب را محاسبه کند. سهم الف یک سال قبل به قیمت ۲۰.۰۰۰ ریال خریداری شده و ارزش بازار آن در حال حاضر۲۱.۵۰۰ ریال است. بابت این سهم در سال جاری ۸۰۰ ریال سود سهام دریافت شده است. سهم ب چهار سال قبل خریداری شده و در سال جاری ارزش آن از ۱۲.۰۰۰ریال به ۱۱.۸۰۰ ریال کاهش یافته است. با این حال بابت این سهم ۱.۷۰۰ ریال سود سهام دریافت شده است. با جایگزینی ارقام فوق در رابطه بالا نرخ بازده سالانه هر یک از این دو سهم برابر میشود با:

سهم الف = = = ۱۱.۵% سهم ب = = =۱۲.۵%

اگر چه ارزش بازار سهم ب در طی سال کاهش یافته است اما به دلیل بالا بودن میزان جریان نقد تولید شده توسط این سهم، نرخ بازده سالانه جاری آن بیشتر از سهم الف است. بنابراین، اثر ترکیبی تغییرات در ارزش و جریان های نقد است که در محاسبه نرخ بازده تأثیر گذار و مهم می باشد.

  • ریسک

همانطور که قبلا هم گفتیم، ریسک در واقع امکان شکست در سرمایه گذاری است. شما بعنوان یک سرمایه گذار، نمیتوانید امکان شکست را بطور کامل حذف کنید؛ اما میتوانید آنرا به نفع خود مدیریت کنید. به این معنا که با محاسبه دقیق ریسک در هنگام سرمایه گذاری، به جای آنکه سرمایه گذاری خود را از دست بدهید، از منافع حاصل از سرمایه گذاری بهره مند شوید.

میزان ریسک در سرمایه گذاریهای مختلف، متفاوت است. بطور کلی، سرمایه گذاریهایی که بازده بالقوه بیشتری دارند، ریسک بالاتری هم دارند. برای مثال، سرمایه گذاری مستقیم در سهام (از طریق مراجعه به کارگزاری و خرید سهم) در مقایسه با سرمایه گذاری در صندوق سرمایه گذاری مشترک، ریسک بیشتری دارد.

قبل از تصمیم گیری برای هرگونه سرمایه گذاری، باید توان ریسک پذیری خود را مشخص کنید. به عبارت دیگر، باید مشخص کنید که چه میزان ریسک ناشی از این سرمایه گذاری برای شما قابل پذیرش و قابل تحمل خواهد بود. اگر ظرفیت ریسک پذیری شما بالاست، میتوانید راهبردی جسورانه برای سرمایه گذاری در پیش بگیرید؛ راهبردی که اگرچه با ریسک بیشتری همراه است، اما بازده بالقوه بالاتری هم برای شما به دنبال خواهد داشت. در مقابل، اگر ظرفیت ریسک پذیری شما پایین است، بهتر است به دنبال فرصتهای سرمایه گذاری با ریسک پایین و بازده مستمر (و البته اندک) باشید. بنابراین براساس میزان ریسک پذیری خود، فرصتهای سرمایه گذاری مناسب را انتخاب کنید. اجازه ندهید سرمایه گذاری، خواب را از چشمان شما بگیرد!

  • · انواع ریسکهای سرمایه گذاری

در جدول زیر، به چند ریسک رایج در سرمایه گذاری اشاره شده است:

نوع ریسک

تعریف ریسک

ریسک عدم تناسب

سرمایه گذاری صورت گرفته، با اهداف مالی شما متناسب و همسو نیست.

ریسک تورم

بازده سرمایه گذاری شما کمتر از نرخ تورم است، در نتیجه قدرت خرید شما در آینده کاهش می یابد.

ریسک بازار

ارزش سرمایه گذاری شما به علت نوسانات بازار، دچار نوسان و افت وخیز میشود.

ریسک برنامه ریزی بازار

پیش بینی فراز و فرودهای بازار سخت و دشوار است.

ریسک عدم تنوع

ریسک ناشی از یک نوع سرمایه گذاری خاص و عدم تنوع بخشی به سبد سرمایه گذاری

ریسک نقدشوندگی

عدم قابلیت تبدیل سرمایه به پول نقد

ریسک قانونی

تغییر احتمالی در قوانین و مقررات، راهبردهای سرمایه گذاری شما را تحت تاثیر قرار میدهد.

در یک تقسیم بندی کلی دیگر میتوان ریسک را به دو نوع سیستماتیک و غیرسیستماتیک تقسیم بندی کرد. ریسک سیستماتیک بخشی از ریسک کل است که مربوط به شرایط کلی بازار بوده، همه سهامها را تحت تاثیر قرار داده و سرمایه گذار نمی تواند کنترلی روی آن داشته باشد (مثل ریسک بازار، ریسک تورم، ریسک قانونی، شرایط سیاسی و…). اما بخشی از ریسک کل را می توان کنترل کرد و به سهام خاصی مربوط می شود که به آن ریسک غیر سیستماتیک می گویند (مثل ریسک نقدشوندگی، ریسک تجاری یک صنعت خاص، ریسک مالی (ناشی از بکارگیری زیاد بدهی و در نتیجه احتمال ورشکستگی) یک شرکت خاص و…) .

  • · رابطه بین ریسک و بازده:

رابطه بین ریسک و بازده نشان دهنده یک رابطه خطی مثبت است؛ به نحوی که با افزایش ریسک، بازده مورد انتظار هم افزایش می یابد. سرمایه گذاران ریسک گریز و منطقی زمانی ریسک را می پذیرند که انتظار داشته باشند بازده بیشتری بدست می آورند. به عبارت دیگر سرمایه گذار ریسک گریز کسی است که در ازای قبول ریسک، انتظار دریافت بازده بیشتری دارد. بنابراین به بازده، پاداش ریسک هم میگویند.

  • · توصیه ای برای کاهش ریسک غیرسیستماتیک (قابل کنترل): همه تخم مرغهای خود را در یک سبد نگذارید!

اگر همه پولتان را در یک فرصت خاص سرمایه گذاری به کار گیرید، در صورتیکه ارزش این سرمایه گذاری کاهش یابد شکا نیز به همان میزان پول خود را از دست داده اید. پس بطورکلی، بهترین راه برای کاهش ریسک سرمایه گذاری این است که در فرصتهای سرمایه گذاری متنوعی سرمایه گذاری کنید. برای مثال، بجای آنکه تنها سهام یک شرکت را بخرید، بخشی از پول خود را به خرید سهام چندین شرکت (و ترجیحا از صنایع مختلف) اختصاص دهید؛ از جمله، بخشی از آن را در صندوقهای سرمایه گذاری مشترک سرمایه گذاری کنید و با بخشی هم اوراق مشارکت بخرید. به این کار، تنوع بخشی در سرمایه گذاری می گویند که باعث میشود سود ناشی از برخی سرمایه گذاریها، جایگزین ضرر و زیان ناشی از برخی سرمایه گذاریهای دیگر شود و به این ترتیب، ریسک کلی سرمایه گذاری کاهش یابد. اما به این نکته مهم هم توجه داشته باشید که نباید سرمایه گذاری خود را آنقدر متنوع کنید که بازده بالقوه سرمایه گذاری شما کاهش یابد! همانطور که همه تخم مرغها را در یک سبد قرار نمیدهید، آنها را در سبدهای بسیار زیاد هم قرار ندهید.

 [/toggle]

[toggle title=”صندوق سرمایه گذاری مشترک” state=”close” ] صندوقهای سرمایه گذاری مشترک، نهادهای مالی هستند که سرمایه خود را عمدتا در سهام و برخی موارد دیگر مانند اوراق مشارکت به کار می گیرند. این صندوقها مجوز فعالیت خود را از سازمان بورس دریافت و تحت نظارت همین سازمان فعالیت میکنند. صندوقها همه عوامل کار شامل مدیر، ضامن، امین، پرسنل متخصص و توانمند و سایر امکانات مورد نیاز را در اختیار دارند و علاوه برآن، براساس قانون، سرمایه قابل توجهی را برای شروع کار تهیه کرده اند. شما با سرمایه گذاری در صندوقهای سرمایه گذاری مشترک (از طریق خرید واحدهای سرمایه گذاری صندوق) در حقیقت یک سبد سرمایه گذاری تشکیل میدهید که این سبد بطور دائم تحت نظارت و مدیریت افراد متخصص و خبره است. با توجه به اینکه صندوق سرمایه گذاری مشترک در سبدی بسیار متنوع از سهام و سایر انواع اوراق بهادار سرمایه گذاری میکند، ریسک سرمایه گذاری نیز کاهش می یابد. بنابراین میتوان گفت ریسک سرمایه گذاری در صندوق سرمایه گذاری مشترک از ریسک سرمایه گذاری مستقیم در بورس کمتر است. به سرمایه گذاران نوپا توصیه میشود به جای خرید مستقیم سهام، در صندوقهای سرمایه گذاری مشترک سرمایه گذاری کنند. صندوقهای سرمایه گذاری مشترک اهداف سرمایه گذاری مختلف و بنابراین ریسکهای متفاوتی دارند. شما بعنوان یک سرمایه گذار، باید صندوقی را انتخاب کنید که با ریسک قابل قبول شما همخوانی داشته باشد. • برای مقایسه و انتخاب بهترین صندوق برای سرمایه گذاری بدین طریق عمل کنید: ۱- ابتدا با مراجعه به سایت http://www.seo.ir گزارش عملکرد هفتگی، ماهانه، سه ماهه و … این صندوقها را استخراج کنید. ۲- روند نوسانات و همچنین روند کلی آن در طول دوره فعالیت را با مراجعه به نمودارهای NAV (خالص ارزش داراییها) این صندوقها بررسی و مقایسه کنید. روندی مطلوب است که صعودی بوده و نوسان کمتری داشته باشد. ۳- میزان ترکیب داراییهای این صندوقها را بررسی کنید. صندوقی که ترکیب دارایی متنوع تری داشته باشد، ریسکش کمتر است. ۴- میتوانید از راهنمایی مشاوران مالی و سرمایه گذاری برای تحلیل ریسک و بازدهی صندوقها استفاده کنید. • و بالاخره برای سرمایه گذاری در یکی از این صندوقها میتوانید بدین ترتیب اقدام کنید: ۱- مراجعه به سایتهای http://www.seo.ir و http://www.sena.ir و یا http://www.irbourse.com و یافتن لیست صندوقها و آدرس مدیران آنها. ۲- گرفتن آدرس و مراجعه به یکی از شعب معرفی شده توسط مدیر. ۳- پرداخت وجه و تکمیل فرمها با توجه به راهنمایی مدیر.[/toggle] [toggle title=”• تحلیل تکنیکال (فنی) -۱” state=”close” ]• تحلیل تکنیکال (فنی) -۱ • مقدمه: تجزیه و تحلیل تکنیکی یکی از روشهای سنتی انتخاب سهام عادی است که به اواخر دهه ۱۸۰۰ بر می گردد. تحلیل تکنیکی مطالعه رفتارهای بازار با استفاده از نمودارها و با هدف پیش بینی آینده روند قیمتها میباشد. اغلب به این روش، تجزیه و تحلیل بازار یا تجزیه و تحلیل داخلی نیز اطلاق می شود زیرا در این روش از طریق ثبت داده های مربوط به سهام به بررسی عرضه و تقاضای سهام در کل بازار پرداخته میشود. بدین سان با پیش بینی عرضه و تقاضای آتی یک سهم، بر اساس مکانیزم عرضه و تقاضا، قیمت آتی سهم پیش بینی میشود؛ این روش کاملاً متمایز از روش بنیادی است. برخلاف روش بنیادی که بر داده هایی از قبیل سود سهام، فروش، نرخ رشد و یا قوانین و مقررات دولتی مبتنی است، این روش مبتنی بر داد ه های منتشر شده بازار ( از قبیل قیمت سهام، شاخص بازار، حجم و … ) است. یک کارشناس تکنیکی کسی است که به میزان سود آتی شرکت چندان توجهی نمی کند. چنین تحلیلگری تنها با الگوهای نموداری تفسیری و دیگر نشانگرهای عرضه و تقاضای مرتبط سر و کار دارد. تحلیل گران تکنیکی بیشتر علاقمند به تمرکز بر کوتاه مدت هستند ولی تحلیلگران بنیادی علاقه ذاتی به برآوردها و تحلیلهای بلندمدت دارند. به هر حال اکثر تحلیل گران، کارشناس تکنیکی نیستند، حتی اگر چنین ادعایی داشته باشند. آنها معمولاً تا حدودی، ترکیبی از منابع مختلف را استفاده می کنند. اکثر تحلیلگران تکنیکی این موضوع را تایید می کنند که آنان پیش بینی سود آتی شرکت را علاوه بر شاخص های تکنیکی مرتبط با آنها نیز در نظر می گیرند. بیشتر سرمایه گذران از تحلیل بنیادی برای انتخاب اینکه در چه چیزی سرمایه گذاری کنند و از تحلیل تکنیکی برای کمک به تصمیم گیری در اینکه چه زمانی سرمایه گذاری کنند، استفاده می کنند. تحلیل تکنیکی جهت رهنمودهای پیشنهادی بر روی زمان بندی سرمایه گذاری بسیار مفید است. سه مبحث ابتدایی به عنوان پایه های مباحث فلسفی و منطقی تحلیل تکنیکال به شرح ذیل میباشند: ۱- همه چیز در قیمت لحاظ شده است؛ شاید بتوان ادعا کرد که این جمله پایه و اساس تحلیل تکنیکال است. یک تحلیلگر تکنیکال در ابتدا به این باور رسیده است که هرچیزی که بتواند در قیمت تاثیرگذار باشد اعم از فاکتورهای سیاسی، فاندامنتالی، جغرافیایی و یا سایر فاکتورها در قیمت یک سهم لحاظ شده است. پس تحلیل قیمتها تمام آن چیزی است که به آن نیاز داریم. ۲- قیمتها براساس روندها حرکت میکنند. تحلیلگران تکنیکی با ترسسیم نمودار قیمت، به شناسایی روند و پیش بینی جهت حرکت این روند به منظور مشخص کردن روند قیمتی آتی، می پردازند. آنها معتقدند که روندها تا زمانی که عوامل خارجی بر آنها تاثیر نگذاشته جهت خود را حفظ میکنند. ۳- تاریخ تکرار میشود. بخش بزرگی از مباحث تکنیکال و مطالعه رفتارهای بازار، مشابه روانشناسی در انسانهاست. به عنوان مثال الگوهای نمودارهایی که ۱۰۰ سال پیش ترسیم شده اند دقیقا منعکس کننده تاثیر مسائل آن دوره از نظر روانشناسی در روند قیمتها هستند و فرض میشود که تاثیر همان مسائل در آینده هم به همان صورت ظاهر شوند. به بیان دیگر میتوان گفت: تاریخ تکرار میشود و این کلیدی است برای پیش بینی آینده از طریق تحلیل گذشته و یا اینکه آینده چیزی نیست جز تکرار گذشته. • ماهیت تحلیل تکنیکی آنچه در مورد تحلیل تکنیکی (فنی) جالب بوده این است که این تحلیل، خیلی هم فنی نیست! در واقع به اعتقاد بسیاری از افراد، تحلیل فنی ساده تر از تحلیل بنیادی سهام است. شاید این جمله را شنیده باشید که: “یک تصویر گویاتر از هزار جمله است”. اگر مفهوم این جمله را بفهمید احتمالاً به مفهوم تحلیل تکنیکال پی میبرید. این نوع تحلیل متکی بر نمودارها و جداولی است که شما را در انتخاب نوع سهام مورد نظرتان راهنمایی می کند. وقتی متکی به ابزارهای خاصی مانند شاخصها و متغیرها برای داد و ستد باشید هرگز از روی احساسات تصمیم نمیگیرید. تحلیل تکنیکی برای پیش بینی وضعیت آینده یک شرکت به کار می رود. با بررسی وضعیت گذشته شرکت ها می توانید اوضاع آینده آنها را پیش بینی کنید. هر چه چارچوب زمانی مورد مطالعه کوتاهتر باشد پیش بینی اوضاع آینده آن دقیق تر خواهد بود. وینستن چرچیل زمانی گفته بود “گذشته را هر چه بیشتر بتوانید ببینید، آینده نیز برایتان روشن تر خواهد شد”. همان طور که میدانید تحلیل بنیادی عبارت از مطالعه و بررسی داد ه های تأثیرگذار بر هر شرکت است، اما تحلیل تکنیکی مطالعه و بررسی “قیمت سهام” است. به خاطر داشته باشید که شاخص ها و نمودارهای تکنیکی سهام صرفاً ابزاری برای راهنمایی شما هستند نه تضمین کننده سودآوری تان. به عبارت دیگر شیوه ای که به کار میگیرید و یا مدرن بودن نرم افزارها و امکانات تان هیچ تضمینی به سودآوری شما نمی دهند: سودآوری شما متکی به “عزم و اراده” شما در شناخت شیوه های صحیح انتخاب سهام میباشد. • نمودار سهام تحلیل تکنیکی مبتنی بر نمودارهای قیمت سهام است از این رو به این تجزیه و تحلیل، تحلیل نموداری نیز اطلاق می گردد. تحلیلگران فنی یا چارتیست ها چنانکه از نام شان پیداست بر این باورند که بررسی نمودارهای قیمت سهام درست مانند معاینه بیمار قبل از جراحی با اشعه ایکس است. گرچه این نمودارها کافی نیست اما سرنخهای مهمی را قبل از خرید و فروش سهام به شما میدهد. با استفاده از این نمودارها می توانید پیش بینی هایی در مورد هر سهم به عمل آورید، تا بتوانید در سرمایه گذاریتان موفق شوید. با بررسی نمودار سهام می توانید اطلاعاتی درباره روند آینده بازار سهام و اینکه چه زمانی اقدام به خرید و فروش سهام کنید، به دست آورید. یکی از دلایل اصلی بررسی نمودارهای سهام این است که در تصمیم گیری های مالی احساساتی عمل نکنید بلکه از روی منطق تصمیم بگیرید. شاید نگرش مثبتی به فلان شرکت و مدیران عامل آن داشته باشید، اما با بررسی نمودار سهام این شرکت که حاکی از ارزش ناچیز سهام این شرکت است پی میبرید که نباید سهام این شرکت را خریداری کنید. همه شرکت ها می توانند نمودار سهام شان را ارائه کنند. سایت های اقتصادی و روزنامه های اقتصادی این نمودارهای سهام را به شما نشان می دهند. این رسانه ها به این نتیجه رسیده اند که آسان ترین راه آگاهی مردم از عملکرد سهام، ارائه نمودار سهام است. اولین نکته ای که در مورد نمودار سهام باید در نظر بگیرید چارچوب زمانی آن است؛ برای این کار می توانید چارچوب زمانی کوتاهتری را انتخاب کنید. برای مثال می توانید نمودارهای روزانه، ساعتی و یا دقیقه ای سهام را برگزینید. برخی از افراد نیز نمودارهای بلند مدت سهام، نظیر نمودارهای سالانه، ماهانه یا سالانه را انتخاب می کنند، برخی نیز هم زمان چندین نمودار مختلف زمانی را بررسی می کنند.[/toggle]   قوانین شرکت در مسابقه # دقیقا دو سهم انتخاب کنید # سهام هایی که روز چهارشنبه با صف خرید بسته شدند رو به هیچوجه نمیتوانید انتخاب کنید. # کل سبد انتخاب شده با نفرات قبل یکسان نباشد(اگر دوتا سبد یکی بود، اولویت با کسی که زودتر ارسال کرده و نفر بعدی باید اصلاح کنه) # سبدها از ساعت ۱۲ ظهر چهارشنبه تا ساعت ۱۲ شب جمعه مورد قبول می باشند # برای آگاهی رسانی به دوستان، سعی کنید برای انتخابتان دلیل ذکر کنید # انتخاب نمادهای بازار پایه فرابورس مجاز نمیباشد

تدریس خصوصی آیلتس

دیدگاه ها (۲)

  1. کاکتوس گفت:

    سلام
    به یاد قدیما اومدم تواین صفحه گفتم یه پیغامی ام بزارم یادمه پارسال بچه ها تبریک عیدو به هم گفته بودن منم امیدوارم امسال سال خیلی بهتری برای همه دوستان قدیمی و جدید باشه و دوباره این صفحه شلوغ بشه.
    پیشاپیش عید همگیتون مبارک

دیدگاه خود را به ما بگویید ناشناس

پاسخ دادن به ناشناس لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.

کانال استخدام در تلگرام

› استخدام تهران

استخدام شهرستانها