آیین‌نامه استخدامی سازمان
انرژی اتمی ایران
۱۳۷۹.۱۱.۰۵ – ۵۰۰۹۳ . ت۲۴۰۶۴ ه -۱۳۷۹.۱۱.۱۶ – ۵۲۳
شماره: .۵۰۰۹۳ت۲۴۰۶۴هـ
تاریخ: ۱۳۷۹.۱۱.۱۶
سازمان انرژی اتمی ایران – سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور
هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۷۹.۱۱.۵ بنا به پیشنهاد شماره ۳۰.۳۴۸۵۴ مورخ ۱۳۷۹.۱۱.۵ سازمان انرژی اتمی ایران و به استناد ماده (۱۲۳)قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران – مصوب ۱۳۷۹ – آیین‌نامه استخدامی سازمان انرژی اتمی ایران را به‌شرح زیر تصویب نمود: آیین‌نامه استخدامی سازمان انرژی اتمی ایران”
فصل اول – کلیات و تعاریف
ماده ۱- تعاریف:
الف – سازمان: عبارت است از سازمان انرژی اتمی ایران که به موجب قانون سازمان انرژی اتمی ایران مصوب ۱۳۵۳ تأسیس گردیده است.
ب – شرکتهای تابعه: عبارت است از شرکتهایی که به موجب بند (الف) ماده (۴) قانون سازمان انرژی اتمی ایران تأسیس گردیده یا می‌شود و بیش از۵۰ درصد سهام آنها متعلق به سازمان است.
پ – آیین‌نامه: منظور آیین‌نامه استخدامی سازمان انرژی اتمی ایران می‌باشد.
ت – استخدام : عبارت است از پذیرفتن شخص جهت اشتغال به خدمت در سازمان.
ث – استخدام دایم (رسمی): عبارت است از پذیرفتن شخص حقیقی جهت انجام خدمت مستمر و تمام وقت که به موجب حکم رسمی در یکی از‌پستهای ثابت سازمانی سازمان منصوب می‌گردد.
ج – استخدام موقت (قراردادی): عبارت است از پذیرفتن شخص حقیقی جهت انجام کار مشخص در یکی از پستهای موقت سازمانی برای مدت معین‌و طبق شرایط مندرج در قرارداد استخدامی مربوط.
چ – حکم رسمی: دستور کتبی مقامات صلاحیتدار سازمان است که در خصوص امور استخدامی و در حدود مقررات مربوط صادر می‌شود.
ح – شغل: عبارت است از مجموعه وظایف و مسؤولیتهای مرتبط و مشخصی که از طرف سازمان به عنوان کار واحد شناخته شده است.
خ – اعضای هیأت علمی: افرادی که در چارچوب قوانین و مقررات مربوط به هیأت علمی دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی کشور و مراکز‌تحقیقاتی و پژوهشی و مقررات این آیین‌نامه در پست هیأت علمی بکار گرفته شده یا می‌شوند.
د – کارکنان (مستخدمان): کارکنان سازمان شامل کارکنان رسمی(دایمی) و کارمندان قراردادی (موقت) می‌باشند.
ذ – کارکنان خارجی: افرادی هستند که به طور موقت در استخدام سازمان در آمده و تابعیت غیر ایرانی داشته باشند.
ر – نمودار سازمانی: عبارت است از نمودار تشکیلات اصلی سازمان تا سطوح مدیریت که جهت تحقق اهداف و وظایف قانونی طراحی و اجرا‌می‌گردد.
ز – تشکیلات تفصیلی: عبارت است از مجموعه پستهای سازمانی و شرح وظایف مربوط.
ژ – پست ثابت سازمانی: عبارت است از محلی ثابت در تشکیلات سازمان که جهت انجام خدمات مستمر و تمام وقت و ارجاع آن به یک کارمند‌رسمی در نظر گرفته شده است.
س – پست موقت: عبارت است از محلی که جهت انجام خدمات غیر مستمر و تمام وقت برای ارجاع به یک کارمند موقت برای مدت مشخص در نظر‌گرفته شده است.
ش – شرایط احراز شغل: عبارت از مجموعه تواناییها، قابلیتها، اطلاعات و مهارتهایی است که داشتن آنها برای انجام وظایف و قبول مسؤولیتهای شغل‌ضروری است.
ص – ارزشیابی شاغل: عبارت است از مقایسه آن دسته از عوامل و خصوصیات و تواناییهای فردی که مورد نیاز حرفه و یا تخصص کارمند باشد به‌منظور تعیین ارزش و اهمیت نسبی آنها با استفاده از معیارهای مورد سنجش.
ض – ارزشیابی شغل: عبارت است از مقایسه مهارتها، مسؤولیتها و شرایط محیط کار هر یک از مشاغل سازمان به منظور تعیین ارزش و اهمیت نسبی‌آنها با استفاده از معیارها و ضوابط مورد سنجش .
ط – تجربه: مهارتهایی است که فرد در طول سنوات خدمت خود و در ارتباط با شغل مورد تصدی کسب نموده و نامبرده را قادر می‌سازد وظایف مربوط‌به شغل را به انجام رساند.
ظ – شرح وظیفه: عبارت است از شرح منظم و مدونی که وظایف، مسؤولیتها و اختیارات پستهای سازمان را مشخص می‌سازد.
ع – تطبیق: عبارت است از وفق دادن وضع کارمندان سازمان با ضوابط این آیین‌نامه.
غ – تسهیلات درمانی: عبارت از تسهیلاتی است که حسب شرایط و به منظور حفظ سلامتی، ایمنی و رفاهی کارمندان از قبیل بهداشت، بیمه و درمان،تهیه و تحویل لباس کار، وسایل و تجهیزات ایمنی، باشگاه، مهد کودک، غذای گرم و …. فراهم می‌شود.
ف – افزایش سنواتی: عبارت است از اعمال افزایش سالانه که بازای هر سال خدمت قابل قبول کارمند و بر اساس امتیازات موضوع جداول شماره (۴)و (۵) این آیین‌نامه تعلق می‌گیرد.
ق – رتبه: عبارت است از تقسیم بندی مراتب شغلی کارمندان طبق طبقه‌بندی فصل سوم این آیین‌نامه.
ک – ارتقا: عبارت است از احراز رتبه بالاتر طبق ضوابط فصل سوم این آیین‌نامه.
گ – انتقال: عبارت است از تغییر محل خدمت کارمندان به یکی از صورتهای زیر:
الف – در سازمان از یک واحد به واحد دیگر یا از یک شهر به شهر دیگر.
ب – به سایر دستگاههای دولتی طبق مقررات این آیین‌نامه.
ل – مأموریت: عبارت است از محول شدن وظیفه ای موقت به کارمند به غیر از وظیفه اصلی یا اعزام وی برای مدت مشخص به خارج از محل خدمت‌پست سازمانی مربوط یا اعزام کارمند برای طی دوره آموزشی و کارآموزی در داخل و خارج کشور یا اعزام به سایر دستگاهها حسب مقررات این‌آیین‌نامه.
ماده ۲- شورای امور اداری و استخدامی: به منظور نظارت بر حسن اجرای این آیین‌نامه، ایجاد هماهنگی، ارایه پیشنهاد در مورد اصلاح یا تغییر مفاد‌آیین‌نامه، اصلاح تشکیلات سازمانی، تعیین ضوابط انتصاب، آموزش، ارزشیابی و تعیین ضوابط گزینش متخصصان و ارتقای کارکنان، شورایی تحت‌عنوان شورای امور اداری و استخدامی سازمان انرژی اتمی ایران که در این آیین‌نامه به اختصار شورا نامیده می‌شود با ترکیب ذیل تشکیل می‌شود:
الف – معاونان سازمان.
ب – دو نفر نماینده با انتخاب و حکم رییس سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور.
تبصره ۱- معاون اداری و مالی سازمان ریاست شورا را به عهده خواهد داشت.
تبصره ۲ – تصمیمات این شورا با اکثریت آرا پس از تأیید رییس سازمان قابل اجرا می‌باشد.
تبصره ۳ – شورا می‌تواند کارگروههای (کمیته‌های) تخصصی از افراد و مسؤولین ذی صلاح در ارتباط با وظایف مربوط به تشکیلات، استخدام،حقوق و مزایا، آموزش و … تشکیل دهد.
ماده ۳- وظایف شورای امور اداری و استخدامی به قرار ذیل است:
الف – نظارت بر اجرای مقررات این آیین‌نامه.
ب – بررسی مشکلات اجرایی و ارایه پیشنهاد در مورد تغییر و اصلاح این آیین‌نامه.
پ – بررسی و تدوین نظامنامه‌ها و دستورالعملهای اجرایی این آیین‌نامه .
ت – بررسی تشکیلات سازمان و ارایه پیشنهاد در مورد تغییر یا اصلاح آن.
ث – بررسی نظام پرداخت و طرح ارزشیابی مشاغل و ارایه پیشنهاد در مورد تغییر یا اصلاح آنها.
ج – ارزیابی نحوه عملکرد سالانه واحدهای مختلف سازمان بر اساس دستورالعمل ارزیابی عملکرد.
چ – نظارت بر نحوه ارزشیابی سالانه کارمندان و ارایه پیشنهادات در جهت برقراری نظام انگیزشی مورد نیاز.
ح – بررسی و ارایه نظرات مشورتی در موضوعاتی که رییس سازمان در زمینه اداری و استخدامی به شورا ارجاع می‌نماید.
خ – پیگیری استقرار نظام مدیریت مشارکتی در سازمان.
تبصره ۱- آیین‌نامه داخلی شورا توسط شورا تنظیم و به تأیید رییس سازمان خواهد رسید.
تبصره ۲ – مصوبات شورا پس از تأیید رییس سازمان توسط معاون اداری و مالی ابلاغ خواهد شد.
تبصره ۳ – کلیه تصمیمات شورا که متضمن ایجاد بار مالی جدید باشد پس از تأمین اعتبار قابل اجرا خواهد بود.
فصل دوم – شرایط ورود به خدمت و انتصابات
ماده ۴- ورود به خدمت و تعیین صلاحیت استخدامی افرادی که داوطلب استخدام یا اشتغال در سازمان هستند طبق تشکیلات تفصیلی مورد تأیید‌سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور و مجوزهای صادر شده از سوی مراجع ذی ربط و بر اساس شایستگی و رعایت عدالت استخدامی انجام می‌شود.
ماده ۵ – استخدام در سازمان بر دو نوع است:
الف – استخدام دایم (رسمی).
ب – استخدام موقت (قراردادی).
ماده ۶ – استخدام دایم برای تصدی پستهای سازمانی اعم از کارمند رسمی یا عضو هیأت علمی صورت می‌پذیرد.
ماده ۷ – استخدام اشخاص واجد شرایط برای خدمت از طریق مسابقه انجام می‌شود.
تبصره ۱- در مواردی که استخدام برای تخصصهای ویژه و کمیاب و یا مشاغل مدیریتی صورت می‌گیرد سازمان می‌تواند با موافقت شورا از طریق‌امتحان اقدام کند.
تبصره ۲ – شرایط و نحوه برگزاری مسابقه یا امتحان استخدامی به موجب دستورالعملی که به تصویب شورا می‌رسد تعیین خواهد شد.
ماده ۸ – افراد داوطلب برای استخدام اعم از رسمی و قراردادی بایستی دارای شرایط ذیل باشند:
الف – تابعیت جمهوری اسلامی ایران .
ب- متدین به دین مبین اسلام یا یکی از ادیان رسمی کشور .
پ – مؤمن به نظام جمهوری اسلامی و معتقد به قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران .
ت – دارا بودن کارت پایان خدمت وظیفه یا معافیت قانونی در صورت مشمول بودن.
ث – نداشتن سابقه محکومیت جزایی مؤثر، عدم شهرت به فساد و معتاد نبودن به مواد افیونی .
ج – دارا بودن شرایط لازم برای احراز شغل مورد نظر طبق مفاد دستورالعملهای مربوط.
چ – داشتن صحت مزاج و توانایی انجام کار بر اساس گواهی مراجع ذی صلاح.
ح – برخورداری از شرایط سنی زیر:
حداقل ۱۸ سال و حداکثر ۴۰ سال تمام با رعایت قانون اصلاح حداکثر سن داوطلبان استخدام مصوب ۱۳۷۱.۱.۲۲ جهت استخدام دایم در سازمان. حداقل ۱۸ سال جهت استخدام موقت در سازمان
تبصره ۱- احراز شرایط مندرج در بندهای (پ) و (ث) در مورد داوطلبان استخدام به عهده هیأت مرکزی گزینش خواهد بود.
تبصره ۲ – در ارتباط با کارشناسان متخصص که دسترسی به خدمات آنها در بازار کار دشوار می‌باشد، شورا می‌تواند ضوابط خاصی را تدوین و‌جهت اجرا ابلاغ نماید.
ماده ۹ – نحوه انتخاب، ارزیابی و تعیین مرتبه علمی اعضای هیأت علمی سازمان و ترفیع و ارتقای آنان در چارچوب مقررات مربوط به اعضای‌هیأت علمی دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی و پژوهشی کشور بنا به تشخیص و تأیید هیأت ممیزه اعضای هیأت علمی سازمان خواهد بود.
تبصره – وظایف هیأت ممیزه موضوع این ماده و اعضای آن بر اساس پیشنهاد رییس سازمان و با تأیید و حکم وزیر علوم، تحقیقات و فناوری‌مشخص می‌گردد.
ماده ۱۰ – در مواردی که امکان تأمین نیروی انسانی مورد نیاز از بین افراد ایرانی میسر نباشد سازمان می‌تواند از افراد واجد شرایط غیر ایرانی به‌طور موقت و با رعایت قوانین و مقررات موضوعه استفاده نماید.
تبصره – استخدام، تعیین حقوق و مدت خدمت اتباع بیگانه به موجب مقررات مخصوص خود خواهد بود که به پیشنهاد سازمان به تصویب هیأت‌وزیران خواهد رسید.
ماده ۱۱ – کسانی که در آزمونهای استخدام دایم (مسابقه یا امتحان) پذیرفته می‌شوند قبل از ورود به خدمت دایم، یک دوره خدمت آزمایشی را طی‌خواهند کرد.
تبصره – انتصاب افرادی که دوره آزمایشی را طی می‌کنند به پستهای ثابت سازمانی بلامانع است.
ماده ۱۲ – مواردی که استخدام منوط به طی دوره آموزشی یا کارآموزی و موفقیت در آزمون مربوط می‌باشد، هنگام صدور حکم به عنوان کارمند‌رسمی‌طول مدت آموزش و خدمت آزمایشی به عنوان سابقه خدمت قابل احتساب است.
ماده ۱۳ – مدت خدمت آزمایشی کارکنانی که به استخدام دایم سازمان پذیرفته می‌شوند حداقل یکسال و حداکثر سه سال خواهد بود در صورتی که‌نحوه خدمت و رفتار آنان رضایت بخش ارزیابی گردد، به عنوان کارمند رسمی پذیرفته می‌شوند.
تبصره ۱- تبدیل وضع کارمندان آزمایشی به رسمی پس از اعلام نظر هیأت مرکزی گزینش سازمان، بر اساس پیشنهاد مدیر و تأیید نحوه خدمت و‌رفتار توسط معاونت مربوط صورت می‌گیرد.
تبصره ۲ – کارمند در مدت خدمت آزمایشی از حقوق ثابت و فوق العاده‌های کارکنان رسمی برخوردار گردیده و از حقوق ثابت و فوق العاده‌های‌مربوط، طبق مقررات کسور متعلقه برداشت و به صندوقهای ذی ربط واریز می‌گردد.
تبصره ۳ – در صورت برکناری از خدمت در طول دوره آزمایشی حقوق و فوق العاده‌های ایام مرخصی استحقاقی استفاده نشده به اضافه کسور‌بازنشستگی سهم کارمند و پس انداز سهم کارمند قابل پرداخت است.
تبصره ۴ – استفاده از حالات استخدامی زیر در طول مدت خدمت آزمایشی امکان‌پذیر نمی‌باشد:
الف – انتقال به سایر دستگاهها.
ب – استفاده از مرخصی بدون حقوق.
ج – اعزام به مأموریت (به جز مأموریتهای آموزشی کوتاه مدت مرتبط با دوره خدمت آزمایشی).
ماده ۱۴ – داوطلبان استخدام در سازمان در صورت تساوی در شرایط استخدامی و نتیجه آزمون در موارد زیر حق تقدم خواهند داشت:
الف – داوطلبانی که سابقه خدمت در مشاغل تخصصی سازمان یا شرکتها و مؤسسات تابعه سازمان را به صورت قراردادی داشته باشند.
ب – ایثارگران بر اساس قوانین و مقررات مربوط.
پ – دانش آموختگان مقاطع تحصیلی کارشناسی ارشد و دکتری که پایان نامه مربوط را در سازمان گذرانده باشند.
ت – مشمولان طرح نظام وظیفه که دوران خدمت خود را در سازمان سپری کرده باشند.
ماده ۱۵ – استخدام افرادی که به هر علت از خدمت سازمان اخراج گردیده اند و کارمندان دستگاههای دولتی یا نهادهای انقلاب اسلامی که از طرف‌هیأتهای پاکسازی، بازسازی یا تخلفات اداری یا هیأتهای مشابه از خدمت دولت اخراج یا بازخرید شده اند ممنوع است.
ماده ۱۶ – استخدام مجدد کارمند مستعفی سازمان با احراز شرایط زیر بلامانع است:
الف – سازمان به وجود او نیاز داشته باشد.
ب – شغل سازمانی بدون متصدی متناسب با تحصیل او وجود داشته باشد.
پ – سن وی پس از کسر سنوات خدمت قبلی به حداکثر شرایط سنی موضوع ماده (۸) نرسیده باشد.
ت – در مدت ترک خدمت سازمان مرتکب جرایم کیفری که ارتکاب آنها منع استخدامی دارد یا محکوم به انفصال از خدمت دولتی نشده باشد.
ث – در مسابقه یا امتحان استخدامی پذیرفته شده باشد.
ماده ۱۷ – در صورتی که برای تصدی پست سازمانی کارمند رسمی واجد شرایط وجود نداشته باشد می‌توان از کارمندان غیر رسمی(موقت) که‌دارای شایستگی لازم باشند به طور موقت به پست مزبور منصوب نمود. این افراد از حقوق استحقاقی خود و از فوق العاده‌ها و مزایای مستمر مربوط به‌شغل مورد تصدی برخوردار می‌گردند.
ماده ۱۸ – اعزام کارمندان موقت به صورت مأمور به وزارتخانه‌ها، سازمانها و شرکتهای دولتی و نهادهای انقلاب اسلامی، همچنین اعزام به‌مأموریت آموزشی بلند مدت ممنوع است.
تبصره – دوره‌های آموزشی کوتاه مدت یا کارآموزی که در رابطه با تصدی شغلی ضروری باشد از محدودیت موضوع این ماده مستثنی است.
ماده ۱۹ – کارمندان موقت از لحاظ مقررات انضباطی تابع ضوابط عمومی مربوط به کارمندان رسمی می‌باشند مگر آنکه در مقررات مربوط یا متن‌قرارداد حکم دیگری مقرر شده باشد.
ماده ۲۰ – مدت قرارداد برای کارمندان موقت یک سال است که با موافقت سازمان قابل تمدید است.
فصل سوم – حقوق و مزایا
ماده ۲۱ – حقوق ثابت کارمندان رسمی سازمان عبارت از وجهی است که در ازای خدمات انجام شده از ناحیه آنان طبق ارزیابی تواناییها، لیاقتها و‌خصوصیات فردی مورد نیاز با توجه به اهمیت وظایف و مسؤولیتها و بر اساس مجموع امتیازات شغل و شاغل ضرب در ضریب ریالی تعیین و به‌صورت ماهانه پرداخت می‌گردد.
ماده ۲۲ – مزایای (فوق العاده‌های) مستمر: عبارت از مبالغی است که همه ماهه با توجه به شغل مورد تصدی کارکنان به طور مستمر پرداخت‌می‌شود و شامل فوق العاده مدیریت، فوق العاده خاص، فوق‌العاده کار با اشعه، فوق العاده سختی شرایط محیط کار و نوبت کاری، فوق العاده‌محرومیت از تسهیلات زندگی، بدی آب و هوا و محل خدمت و کمک هزینه عایله مندی و اولاد می‌باشد.
ماده۲۳ – مزایای (فوق العاده‌های) غیر مستمر: شامل بخشی از فوق العاده‌ها می‌باشد که علاوه بر حقوق ثابت و مزایای مستمر کارکنان تحت‌عناوین فوق العاده بهره وری، فوق العاده اضافه کار، فوق العاده اشتغال خارج از کشور، فوق العاده مأموریت داخل کشور و کمک هزینه مسکن پرداخت‌می‌شود.
ماده ۲۴ – حقوق و مزایا: عبارت است از مجموع حقوق ثابت و فوق العاده‌های مستمر و غیر مستمر.
ماد ۲۵ – نحوه ارزیابی عوامل مبتنی بر روش امتیازی می‌باشد، که برای تعیین و مشخص نمودن امتیاز هر عامل و زیر مجموعه آن از جداول‌امتیازات مربوط استفاده خواهد شد.
ماده ۲۶ – کلیه مشاغل سازمان در سه مجموعه اصلی به شرح زیر دسته بندی می‌شوند:
الف – مجموعه مشاغل خدمات فنی و خدمات عمومی(مشاغل خدماتی).
ب – مجموعه مشاغل اداری، مالی، اقتصادی، آموزشی، حقوقی (مشاغل پشتیبانی).
ج – مجموعه مشاغل فنی کاربردی تخصصی و علوم پایه و هسته ای (مشاغل اصلی).
تبصره ۱- هر یک از مجموعه مشاغل مذکور در بندهای (ب) و (ج) به لحاظ تعیین امتیاز تجربه مفید در دو سطح کارشناسی و غیر کارشناسی‌تعریف می‌شوند.
تبصره ۲ – مشاغل سطح کارشناسی مشاغلی هستند که برای تصدی و اجرای وظایف مربوط به آنها داشتن حداقل مدرک تحصیلی کارشناسی‌مطلوب ضرورت دارد.
ماده ۲۷ – برای ارزیابی شاغل، عوامل مشخص مربوط در سه بخش عمده تحصیلات، سنوات خدمت و لیاقتهای فردی مورد سنجش و بررسی واقع‌می‌شود.
تبصره ۱- تحصیلات شامل تحصیلات رسمی، مدارک تحصیلی اضافی، دوره‌های آموزشی و زبان خارجه است.
تبصره ۲ – سنوات خدمت شامل تجربه سنواتی، تجربه مفید، سابقه مدیریت و خدمت نظام وظیفه است. امتیاز خدمت نظام وظیفه با توجه به‌مقطع تحصیلی کارمند در زمان انجام خدمت نظام وظیفه تعیین می‌شود.
تبصره ۳ – لیاقتهای فردی را تألیفات و آثار علمی، ارایه طرحهای ارزنده، عضویت در کارگروهها (کمیته‌ها) و شوراهای علمی، تشویقات و تدریس‌در رشته تخصصی تشکیل می‌دهند.
ماده ۲۸ – تحصیلات رسمی: تحصیلات رسمی عبارت است از اکتساب معلوماتی که فرد به استناد آن از مؤسسات آموزشی داخل و یا خارج از‌کشور گواهینامه رسمی(مورد تأیید مراجع ذی صلاح کشور) دریافت می‌دارد. جدول شماره (۱) امتیاز تخصیص داده شده به مقاطع تحصیلی را در‌درجات نیاز تحصیلی مختلف و با کیفیت مربوط با حداقل ۴۵۰ و حداکثر ۱۳۶۵ امتیاز تعیین می‌نماید.
جدول شماره ۱- امتیازات تحصیلات رسمی
دامنه
تحصیلات
درجه نیاز تحصیلی کیفیت دیپلم کاردانی
کارشناسی
کارشناسی ارشد دکترا
الف خوب ۴۵۰ ۵۷۰ ۷۰۵ ۷۹۵ ۱۰۰۵
ممتاز ۴۵۰ ۵۹۴ ۷۶۵ ۸۷۰ ۱۱۱۰
ب خوب ۴۹۵ ۵۹۴ ۷۶۵ ۸۷۰ ۱۱۱۰
ممتاز ۴۹۵ ۶۲۴ ۸۴۰ ۹۶۰ ۱۲۳۰
ج خوب ۶۲۴ ۸۴۰ ۹۶۰ ۱۲۳۰
ممتاز ۶۹۰ ۹۳۰ ۱۰۶۵ ۱۳۶۵
تبصره ۱- به افرادی که دو مدرک تحصیلی هم سطح کارشناسی به بالا را کسب کرده اند امتیاز مطلوب‌ترین مدرک آنها نسبت به وظایف محوله به‌وی از جدول شماره (۱) انتخاب و در مورد مدرک دوم در صورتی که تحصیلات مربوط بتواند اثر مستقیمی در پیشبرد وظایف او در سازمان داشته باشد‌حداکثر به ترتیب ۲۰۰، ۳۰۰، ۴۰۰ امتیاز برای مدارک اضافی کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا در نظر گرفته می‌شود.
تبصره ۲ – در مورد افرادی که پیش از تصویب این آیین‌نامه به استخدام سازمان درآمده اند و تحصیلاتی کمتر از حد دیپلم دارند حداکثر ۸۰% امتیاز‌تحصیلی دیپلم قابل محاسبه می‌باشد.
تبصره ۳ – دوره‌های طی شده توسط افراد رسمی شاغل که به عنوان معادلهای استخدامی توسط سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور همتراز و‌تعیین سطح شده است از امتیاز سطح تعیین شده برخوردار می‌شوند.
تبصره ۴ – دستورالعمل اجرایی نحوه گروه بندی رشته‌های تحصیلی و تعیین درجه (کیفیت) آنها موضوع جدول شماره (۱) و نیز نحوه امتیازدهی‌درجه نیاز تحصیلی (الف) ، (ب) و (ج) و محاسبه موضوعات تبصره‌های (۱)، (۲) و (۳) این ماده به تصویب شورا خواهد رسید.
ماده ۲۹ – امتیاز دوره‌های آموزشی از لحاظ عنوان و مدت از جدول شماره (۲) و مفاد تبصره‌های ذیل آن تعیین و با حداقل ۴۰ و حداکثر ۲۰۰ امتیاز تعیین و محاسبه می‌شود.
جدول شماره ۲- امتیازات دوره‌های آموزشی
مدت
محتوی بیشتر از ۴۵ ساعت‌بیشتر بیشتر از ۹۰ ساعت بیشتراز ۱۸۰ ساعت
خدماتی ۴۰ ۸۰ ۱۴۰
اداری، مالی، اقتصادی، آموزشی، حقوقی ۶۰ ۱۰۰ ۱۶۰
مدیریت ۸۰ ۱۲۰ ۱۸۰
فنی کاربردی تخصصی و علوم پایه و‌هسته‌ای ۱۰۰ ۱۴۰ ۲۰۰
تبصره ۱- امتیازات مربوط به اینگونه دوره‌ها با توجه به تعداد آنها مجموعا” تا ۴۸۰ امتیاز قابل محاسبه است.
تبصره ۲ – تعلق امتیاز دوره آموزشی منوط به آن است که طی این قبیل دوره‌ها با تشخیص و توصیه سازمان بوده و ادراک یا مهارت شغلی کارمندان‌را افزایش دهد.
ماده ۳۰ – زبان خارجی: امتیاز این عامل با توجه به درجه تسلط فرد بر زبانهای خارجی مورد نظر و درجه نیاز سازمان به ضرورت دانستن زبان‌خارجی در انجام وظایف محول شده با استفاده از جدول شماره (۳) تعیین و حداقل ۳۰ و حداکثر ۱۳۵ امتیاز برای هر زبان مورد نیاز منظور می‌گردد.
جدول شماره ۳- امتیازات زبان خارجی
درجه نیاز
درجه تسلط متعارف مبرم
متوسط ۳۰ ۶۰
خوب ۶۰ ۹۰
کامل ۹۰ ۱۳۵
تبصره – ضوابط تشخیص نیاز و تعریف مشخصات درجات سه گانه تسلط و نیز حداکثر امتیاز قابل محاسبه برای دو زبان معتبر مختلف به تصویب‌شورا می‌رسد.
ماده ۳۱ – امتیاز سنوات خدمت با توجه به عنوان شغل یا پست سازمانی مربوط و تعلق آن به یکی از مجموعه‌های شغلی موضوع ماده (۲۵) مطابق‌جدول شماره (۴) انتخاب و منظور می‌شود.
جدول شماره ۴- امتیازات سنوات خدمت
مجموعه خدماتی اداری، مالی، اقتصادی، آموزشی،حقوقی فنی کاربردی تخصصی وعلوم‌پایه و هسته‌ای
مشاغل خدمات عمومی خدمات فنی غیرکارشناسی
کارشناسی غیر کارشناسی کارشناسی
امتیازات هر سال ۹ ۱۲ ۱۵ ۲۱ ۱۸ ۲۷
تبصره ۱- بابت هر سال خدمت در سطوح مدیریت در سازمان به معاونان، مدیران کل، معاونان مدیران کل و همترازان آنها، به ترتیب ۳۶، ۳۰ و ۲۴امتیاز و به بقیه عناوین سرپرستی و مسؤولیت ۱۵ امتیاز اضافه بر امتیازات سنوات خدمت تعلق می‌گیرد. عناوین همتراز با مشاغل فوق توسط شورا‌تعیین می‌گردد.
تبصره ۲ – دوران خدمت نظام وظیفه جزو سنوات خدمت محسوب شده و به هر سال آن حسب مقطع تحصیلی مربوط در دوران خدمت وظیفه‌برای مدارک کارشناسی و غیر کارشناسی به ترتیب ۲۱ و ۱۲ امتیاز تعلق می‌گیرد.
ماده ۳۲ – تجربه مفید به آن قسمت مهارتهای اکتسابی عملی، که بر اساس نتایج ارزشیابی عملکرد کارکنان مستقیماً” در افزایش کارآیی فردی مؤثر‌است اطلاق می‌گردد برای محاسبه امتیازات تجربه مفید با توجه به مجموعه‌های شغلی و سطح تجربه از جدول شماره (۵) استفاده می‌شود.
جدول شماره ۵- امتیازات تجربه مفید
سطح تجربه
مجموعه مشاغل غیر کارشناسی کارشناسی
فنی کاربری تخصصی و علوم پایه و‌هسته‌ای (مشاغل اصلی) تا مقطع متوسطه در مقطع کاردانی درجات تحصیلی لیسانس فوق لیسانس دکترا
فنی کاربری تخصصی و علوم پایه و‌هسته‌ای (مشاغل اصلی) ۶۰ ۷۵ ۱۲۰ ۱۳۸ ۱۹۸
اداری، مالی، اقتصادی، آموزشی،حقوقی، (مشاغل پشتیبانی) ۵۴ ۶۰ ۱۰۲ ۱۲۰ ۱۷۱
خدمات عمومی، خدمات فنی (مشاغل‌خدماتی) ۳۳ ۴۵
تبصره – نحوه تشخیص و تعیین امتیاز تجربه مفید طبق دستورالعملی است که به تصویب شورا خواهد رسید.
ماده ۳۳- لیاقتهای فردی: عوامل قابل احصا به عنوان زمینه‌های وجود لیاقت فردی در کارمندان و میزان حداکثر امتیاز آنها در جدول شماره (۶)تعیین شده است.
جدول شماره ۶- حداکثر امتیازات لیاقتهای فردی
عوامل حداکثر امتیاز
تألیف آثار علمی ۶۰۰
ارایه طرحهای ارزنده ۶۰۰
عضویت‌در کمیته‌های تخصصی یا شوراهای علمی ۲۴۰
تشویق ۲۶
تدریس ۳۰۰
جمع امتیاز ۲۰۰۰
تبصره – دستورالعمل مربوط به شرح و تعریف هر یک از عوامل مذکور در جدول موضوع ماده فوق و همچنین چگونگی و جزییات تعیین و تعلق‌امتیاز به عوامل یاد شده تا حداکثر امتیاز مندرج در جدول به تصویب شورا می‌رسد.
ماده ۳۴ – امتیاز شغل: امتیاز شغل بر اساس ارزیابی عوامل مؤثر یا تعیین کننده وظایف و مسؤولیتهای مجموعه‌های مختلف شغل و رتبه مربوط به‌ترتیب در جداول شماره (۷) تا (۱۱) تعیین و برقرار می‌شوند.
جدول شماره ۷- امتیازات مجموعه مشاغل خدمات عمومی، خدمات فنی
(مشاغل خدماتی)
زیر مجموعه
رتبه خدمات عمومی خدمات فنی
یک ۹۷۵ ۱۳۵۰
دو ۱۰۳۵ ۱۴۴۰
سه ۱۱۵۵ ۱۶۰۵
چهار ۱۳۳۵ ۱۸۴۵
پنج ۱۵۶۰ ۲۱۶۰
جدول شماره ۸- امتیازات مجموعه مشاغل اداری، مالی، اقتصادی، آموزشی، حقوقی
(مشاغل پشتیبانی)
سطح شغل
رتبه کمک کارشناس کاردان کارشناس
یک ۱۵۹۰ ۲۲۳۵ ۳۵۱۰
دو ۱۶۸۰ ۲۳۷۰ ۳۷۲۰
سه ۱۸۷۵ ۲۶۴۰ ۴۱۴۰
چهار ۲۱۶۰ ۳۰۳۰ ۴۷۷۰
پنج ۲۵۵۰ ۳۵۷۰ ۵۶۱۰
جدول شماره ۹- امتیازات مجموعه مشاغل فنی کاربردی تخصصی
سطح شغل
رتبه کمک کارشناس کاردان کارشناس
یک ۱۶۹۵ ۲۳۷۰ ۳۷۲۰
دو ۱۸۰۰ ۲۵۰۵ ۳۹۴۵
سه ۱۹۹۵ ۲۷۹۰ ۴۳۹۵
چهار ۲۲۹۵ ۳۲۱۰ ۵۰۵۵
پنج ۲۷۰۰ ۳۷۸۰ ۵۹۴۰
جدول شماره ۱۰- امتیازات مجموعه مشاغل علوم پایه
سطح شغل
رتبه کمک کارشناس
تکنسین کاردان کارشناس
یک ۱۷۸۵ ۲۴۹۰ ۳۹۱۵
دو ۱۸۹۰ ۲۶۴۰ ۴۱۵۵
سه ۲۱۰۰ ۲۹۴۰ ۴۶۲۰
چهار ۲۴۱۵ ۳۳۹۰ ۵۳۲۵
پنج ۲۸۵۰ ۳۹۹۰ ۶۲۷۰
جدول شماره ۱۱- امتیازات مجموعه مشاغل هسته‌ای
سطح شغل
رتبه کمک کارشناس
تکنسین کاردان کارشناس
یک ۱۸۷۵ ۲۶۲۵ ۴۱۲۵
دو ۱۹۸۰ ۲۷۷۵ ۴۳۸۰
سه ۲۲۰۵ ۳۰۹۰ ۴۸۷۵
چهار ۲۵۵۰ ۳۵۵۵ ۵۶۱۰
پنج ۳۰۰۰ ۴۲۰۰ ۶۶۰۰
تبصره – تعیین ضوابط و ارزش گذاری هر کدام از عوامل مربوط به امتیازات موضوع این ماده به تصویب شورا خواهد رسید.
ماده ۳۵ – به منظور جبران خدمات برجسته و کار خارج از وقت موظف اداری و کار بیشتر از استانداردهای مشخص کارکنان، سازمان می‌تواند‌نسبت به پرداخت فوق العاده بهره‌وری به صورت فوق‌العاده غیرمستمر و به میزان حداکثر تا ۷۰% مجموع امتیازات شغل و شاغل ضرب در ضریب‌ریالی (و یا تا ۷۰% حقوق و فوق العاده مخصوص اعضای هیأت علمی) آنان اقدام نماید. ضوابط پرداخت فوق العاده بهره‌وری به موجب دستورالعملی‌خواهد بود که به تصویب شورا می‌رسد.
تبصره – میزان این فوق العاده در مورد برخی از کارشناسان متخصص با مدرک تحصیلی لیسانس و بالاتر که بهره‌وری بیشتری داشته باشند با نظر‌رییس سازمان تا ۱۰۰% قابل افزایش است. افزایش موضوع این تبصره حداکثر تا ۱۰% کل کارکنان سازمان را شامل خواهد شد.
ماده ۳۶ – فوق العاده مدیریت و سرپرستی : فوق العاده مدیریت و سرپرستی براساس امتیازات جدول شماره (۱۲) تعیین و برقرار می‌گردد.
جدول شماره ۱۲- امتیازات فوق العاده مدیریت و سرپرستی
عوامل ارزیانی
سطح مدیریتی مشاغل تعداد و ترکیب نیروی انسانی امکانات و‌تجهیزات گستردگی
تشکیلات و تصمیمات
الف ب ج الف ب
معاون سازمان – – ۲۱۶۰ ۹۶۰ – ۱۶۸۰
مدیرکل.رییس مرکز.مدیردفتر ۸۸۵ ۱۳۲۰ ۱۷۵۵ ۷۸۰ ۶۹۰ ۱۳۶۵
معاون مدیرکل ۶۷۵ ۱۰۲۰ ۱۳۵۰ ۶۰۰ ۵۲۵ ۱۰۵۰
رییس اداره.رییس بخش ۵۴۰ ۸۱۰ ۱۰۸۰ ۵۴۰ ۴۲۰ ۸۴۰
معاون رییس اداره.رییس گروه ۴۰۵ ۶۱۵ ۸۱۰ ۴۲۰ ۳۱۵ ۶۳۰
کارشناس مسؤول ۳۶۰ ۵۴۰ ۷۲۰ ۳۶۰ – –
تبصره ۱- تعداد و ترکیب نیروی انسانی تحت نظر مدیریت در سه وضعیت به شرح زیر تعیین امتیاز می‌شود:
الف – مدیریت و سرپرستی مبنا.
ب – مدیریت و سرپرستی که تعداد کارمندان زیرنظر آن حداقل ۵۰ نفر، و یا بیش از ۲۰ نفر آنها دارای مدرک کارشناسی به بالا باشند.
ج – مدیریت و سرپرستی تعداد که کارمندان زیرنظر آن حداقل ۱۰۰ نفر، و یا بیش از ۳۰ نفر آنها دارای مدرک کارشناسی به بالا باشند.
تبصره ۲ – امکانات و تجهیزات : مجموعه امکانات و تجهیزاتی که تحت نظر مدیر یا سرپرست، قرار می‌گیرد از امتیاز برخوردار است. امتیاز این‌عامل در هر یک از سطوح مربوط توسط مدیر مستقیم بالاتر پیشنهاد و به تصویب شورا یا کار گروه (کمیته) منتخب آن خواهد رسید.
تبصره ۳ – گستردگی تشکیلات و تصمیمات : شامل پراکندگی جغرافیایی، نیروی انسانی، سطح و اهمیت تصمیم گیری و میزان گسترش آن و تعداد‌مدیریتهای زیر مجموعه می‌گردد و در دو سطح (الف) و (ب) ارزیابی می‌شود:
الف – گستردگی تشکیلات و تصمیمات در سطح سازمان.
ب – گستردگی تشکیلات و تصمیمات که تعداد مدیران و رؤسای شاغل در حیطه نظارت مستقیم مدیریت مورد نظر حداقل ۵نفر باشند یا دامنه‌تصمیمات و حوزه وظایف آنها فراتر از سازمان باشد.
تبصره ۴ – همترازی سایر پستهای مدیریت و سرپرستی و همچنین همترازی مدیریت‌های ستادی و پشتیبانی که اهمیت وظایف آنها با عوامل‌ارزیابی مندرج در جدول شماره (۱۲) قابل سنجش نیست برحسب سطح و جایگاه سازمانی آنها در تشکیلات مصوب سازمان و نقش آنها در تصمیم‌سازی، برنامه ریزی، ساماندهی و امور نظارتی توسط شورا انجام می‌شود.
ماده ۳۷ – ضریب ریالی هر امتیاز برای محاسبه حقوق و مزایای کارمندان رسمی مطابق ضریب ریالی کارکنان دولت ۲۳۰ تعیین می‌شود.
تبصره ۱- تغییر ضریب موضوع ماده فوق هر سال براساس مصوبه هیأت وزیران مربوط به تعیین ضریب ریالی کارکنان دولت اعمال خواهد شد.
تبصره ۲ – در صورت تغییر نظام پرداخت کارکنان دولت و تغییرات اساسی در ضریب ریالی، تطبیق ضریب ریالی کارکنان سازمان با ضریب ریالی‌کارکنان دولت توسط سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور اعلام خواهد شد.
ماده ۳۸ – سازمان می‌تواند علاوه بر حقوق ثابت موضوع ماده (۲۱)، فوق العاده‌هایی به شرح زیر نیز به کارمندان خود پرداخت نماید.
الف – فوق العاده خاص : این فوق العاده به کسانی که دارای تجارب استثنایی و حساسیت بالای شغلی می‌باشند پرداخت می‌گردد و به هر کدام از‌عوامل تجربه استثنایی و حساسیت شغلی حداکثر ۲۰۰۰ امتیاز ( مجموعا” تا ۴۰۰۰ امتیاز) تعلق می‌گیرد، این فوق العاده حداکثر ۵% تعداد کارکنان‌رسمی سازمان را شامل می‌شود.
ب – فوق العاده کار با اشعه: نحوه تعیین و پرداخت فوق العاده کار با اشعه در سازمان در چارچوب قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب ۱۳۶۸.۱.۲۰مجلس شورای اسلامی، طبق دستورالعملی خواهد بود که به تصویب شورا خواهد رسید.
پ – فوق العاده اشتغال خارج از کشور : پرداخت این فوق العاده به کارمندانی که در دفاتر و نمایندگیهای سازمان در خارج از کشور خدمت می‌نمایند‌طبق مقررات مربوط به فوق العاده شغل خارج از کشور کارمندان دولت و براساس دستورالعملی خواهد بود که به تصویب شورا خواهد رسید.
ت – فوق العاده مأموریت داخل کشور: پرداخت این فوق العاده در مورد کارمندانی که به منظور ایفای وظیفه موقت، به مأموریت داخل کشور اعزام‌می‌شوند براساس دستورالعملی خواهد بود که به تصویب شورا خواهد رسید.
ث – فوق العاده مأموریت خارج از کشور: این فوق العاده به کارمندانی که به مأموریت موقت به خارج از کشور اعزام می‌گردند براساس تصویب هیأت‌وزیران و اصلاحات و تغییرات بعدی آن قابل پرداخت می‌باشد.
ج – فوق العاده اشتغال خارج از مرکز: این فوق العاده به کارمندانی که در نقاط بد آب و هوا، دور از مرکز و یا در مناطق محروم و فاقد تسهیلات زندگی،انجام وظیفه می‌کنند طبق آیین‌نامه‌های مربوط و مصوب دولت پرداخت خواهد شد.
چ – فوق العاده سختی شرایط محیط کار: این فوق العاده به کارمندانی که در شرایط غیرمتعارف محیط کار مجبور به انجام وظیفه می‌باشند قابل پرداخت‌است.
ح – فوق العاده نوبت کاری و کشیک : این فوق العاده به کارمندانی که در نوبتهای غیرمتعارف در ساعات غیر موظف روزانه انجام وظیفه می‌نمایند قابل‌پرداخت می‌باشد.
خ – فوق العاده اضافه کاری: به کارکنانی که به صورت نوبت کاری و کشیک انجام وظیفه می‌نمایند در قبال ساعات کار اضافی فوق العاده اضافه کار قابل‌پرداخت است. این فوق العاده بر مبنای ۱۷۵۱ حقوق ثابت ماهانه قابل پرداخت است.
تبصره – حداکثر میزان فوق العاده‌های موضوع ردیفهای (چ) و (ح) در هر مورد از ۲۰% مجموع حقوق ثابت ماهانه کارمندان تجاوز نخواهد کرد.
ماده ۳۹ – کلیه امتیازات اعطاء شده به ایثارگران در بخش مشمول قانون استخدام کشوری به ایثارگران سازمان نیز تسری خواهد یافت.
ماده ۴۰ – سازمان می‌تواند به کارمندان خود در قبال انجام کار غیر از وظایف رسمی محوله و در ساعات غیراداری حسب مورد حق حضور در‌جلسه، حق التدریس، حق تألیف، ترجمه و حق التحقیق طبق ضوابطی که در حدود بخش مشمول قانون استخدام کشوری به تصویب شورا می‌رسد‌پرداخت نماید.
ماده ۴۱ – سازمان می‌تواند کمک هزینه مسکن به کارمندانی که در نقاط بد آب و هوا یا مناطق محروم و فاقد تسهیلات خدمت می‌کنند و از‌خانه‌های سازمانی سازمان استفاده نمی‌نمایند با توجه به سطوح شغلی مختلف پرداخت نماید. ضوابط مربوط و میزان آن به تصویب شورا خواهد‌رسید.
ماده ۴۲ – در صورت اعزام به مأموریت یا انتقال به خارج از کشور کلیه هزینه‌های مربوط به تهیه و تمدید گذرنامه، عوارض خروج، بلیط رفت و‌برگشت هرگونه عوارض دیگر مربوط به خروج از کشور و ورود به کشور دیگر بابت کارمند و خانواده تحت تکفل وی برای یک بار رفت و برگشت بر‌عهده سازمان است.
ماده ۴۳ – به کارمندانی که جهت گذراندن دوره‌های آموزشی اعم از داخل یا خارج از کشور اعزام می‌گردند برحسب مورد، کلیه هزینه‌های آموزشی‌مربوط از قبیل شهریه، کتاب، لوازم آموزشی، هزینه معاینات پزشکی، امتحانات، بیمه و درمان و سایر هزینه‌های ضروری پرداخت می‌گردد. ضوابط‌مربوط به میزان و نحوه پرداخت هزینه‌ها به تصویب شورا خواهد رسید.
ماده ۴۴ – سازمان مکلف است در مورد مشاغل خاص لباس کار و وسایل ایمنی لازم را تأمین نماید.
ماده ۴۵ – سازمان می‌تواند کارمندانی را که خدمت برجسته ای انجام دهند یا لیاقت فوق العاده ای که منجر به صرفه جویی و پیشرفت کار سازمان‌گردد ابراز دارند، با پرداخت حداکثر دو ماه حقوق ثابت و مزایای مستمر به عنوان پاداش و فقط یک‌بار در سال مورد تقدیر قرار دهد.
تبصره – تعریف و تشخیص و تعیین خدمات برجسته و نحوه قدردانی و نیز درصد (تعداد) کارکنانی که در هر سال می‌توانند مشمول پرداخت این‌پاداش گردند، طبق ضوابطی است که به تصویب شورا خواهد رسید.
ماده ۴۶ – سازمان می‌تواند به کارمندانی که دوره‌های آموزشی و تحصیلی خود را با درجه ممتاز طی کنند جوایز نقدی یا وسایل و تجهیزات شغلی‌اعطا نماید.
تبصره – ضوابط و شرایط اعطای جوایز موضوع این ماده به تصویب شورا خواهد رسید.
ماده ۴۷ – میزان عیدی و پاداش پایان سال حداکثر معادل یک ماه آخرین حقوق ثابت و مزایای مستمر کارمندان درهمان سال می‌باشد. مشروط بر‌اینکه از پنجاه درصد بالاترین امتیازات شغل و شاغل ضرب در ضریب ریالی مندرج در جداول فصل سوم تجاوز ننماید.
ماده ۴۸ – سازمان مکلف است ماهانه به کارمندان متأهل خود کمک هزینه عائله مندی و اولاد مطابق با کارمندان مشمول قانون نظام هماهنگ‌پرداخت نماید.
ماده ۴۹ – سازمان مکلف است حداقل یک بار در سال عملکرد کارمندان و واحدهای سازمانی را از نظر بازدهی، تخصص، لیاقت و شایستگی، تعهد‌و احساس مسؤولیت و کاردانی مورد ارزیابی قرار داده و از نتایج ارزشیابی علاوه بر افزایشهای سنواتی، در جهت تشخیص و اجرای نیازهای آموزشی‌ضمن خدمت یا بورسهای داخل و خارج از کشور و فراهم نمودن زمینه ارتقای سطح کارشناسی و ترفیع رتبه کارمندان استفاده نماید.
تبصره – دستورالعمل نحوه ارزشیابی کارمندان و واحدهای سازمانی شامل عوامل و معیارها و شاخصهای بهره‌وری و همچنین نحوه ارتقای آنان در‌رتبه‌های یک تا پنج مجموعه‌های شغلی تعریف شده در این آیین‌نامه و تخصیص مشاغل به کمک کارشناسی، کاردانی، کارشناسی به تصویب شورا‌خواهد رسید.
ماده ۵۰ – دستورالعمل اجرایی مربوط به نحوه استخدام و میزان حق الزحمه کارمندان موقت با رعایت تعادل حقوق و مزایای آنان با کارمندان‌رسمی شاغل در مشاغل مشابه به تصویب شورا خواهد رسید.
فصل چهارم – آموزش
ماده ۵۱ – سازمان می‌تواند جهت بالا بردن سطح تخصص و مهارتهای فنی، حرفه ای، مدیریتی و معلومات عمومی کارمندان رسمی و افزایش‌کارآیی آنان و همچنین آماده نمودن نیروهای شایسته و لایق برای تصدی مشاغل بالاتر و آشنایی با فن آوریهای جدید برنامه‌های آموزشی یا کارآموزی‌لازم را برای آنان تنظیم و به مورد اجرا بگذارد یا آنان را جهت آموزش و کارآموزی در زمینه‌های مرتبط با فعالیتهای سازمان به مؤسسات آموزشی داخل‌و یا خارج از کشور اعزام نماید.
ماده ۵۲ – گذراندن دوره آموزشی یا کارآموزی در داخل کشور، مشروط به دارا بودن شرایط زیر می‌باشد:
۱ – آموزش در یکی از مؤسسات آموزشی معتبر کشور یا مراکز آموزشی سازمان که براساس مجوزهای صادر شده از مراجع ذی ربط تأسیس گردیده یا‌می‌گردد صورت گیرد.
۲ـ دوره مربوط، با وضعیت شغلی فعلی یا آتی فرد مرتبط باشد.
۳ – هر گونه هزینه دوره، مستقیما” در وجه مؤسسه آموزش دهنده پرداخت گردد.
۴ – کارمند اعزامی باید رسماً” متعهد گردد که پس از اتمام دوره معادل دو برابر مدت آموزش در سازمان خدمت نماید و در صورت عدم موفقیت در‌دوره، کلیه هزینه‌های مربوط را براساس دفاتر سازمان پرداخت نماید.
تبصره – دوره آموزشی بلندمدت که به اخذ مدرک تحصیلی منجر می‌گردد با مجوز وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و دوره‌های آموزشی بلندمدت‌که دارای ارزش استخدامی است با مجوز سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور برگزار خواهد شد.
ماده ۵۳ – گذراندن دوره‌های آموزشی یا کارآموزی در خارج از کشور، مشروط به دارا بودن شرایط زیر می‌باشد:
۱- بنابه تشخیص سازمان، آموزش یا کارآموزی فوق در داخل کشور میسر نباشد.
۲ – دوره مربوط با وضعیت شغلی فعلی یا آتی فرد مرتبط باشد.
۳ – کارمند اعزامی بایستی با ارایه ضمانتنامه لازم تعهد نماید که پس از پایان دوره، سه برابر مدت آموزش یا کارآموزی برای سازمان خدمت نماید.
تبصره ۱- هرگاه سه برابر مدت کارآموزی از ده سال تجاوز کند، بنابه پیشنهاد شورا و موافقت رییس سازمان، مدت مذکور تا ده سال قابل کاهش‌است.
تبصره ۲ – در صورت عدم مراجعت کارمند پس از پایان دوره آموزشی یا کارآموزی و یا استنکاف او از اجرای تعهدات، کلیه هزینه‌های مربوط‌براساس دفاتر سازمان و همچنین خسارتهای وارد شده به تشخیص سازمان از کارمند یا ضامنان وی وصول خواهد گردید.
ماده ۵۴ – سازمان می‌تواند در چارچوب مجوزهای استخدامی با اخذ تعهد خدمت و با تضمین معتبر دانشجویان کارشناسی ارشد و دکترا که در‌رشته‌های مورد نیاز سازمان در داخل و خارج از کشور تحصیل می‌نمایند را (راتبه گیر) نماید و برابر ضوابط و مقررات از جمله قانون ممنوعیت ادامه‌تحصیل کارکنان دولت به آنها هزینه تحصیلی پرداخت کند.
ماده ۵۵ – سازمان می‌تواند به دانشجویانی که در مقاطع تحصیلی کارشناسی ارشد یا دکتری در زمینه‌های مورد نیاز سازمان تحقیق می‌کنند یا رساله‌پایان تحصیلات خود را در زمینه‌های مورد نظر سازمان تهیه و ارایه می‌نمایند، کمک هزینه پرداخت کند. این کمک هزینه بدون اخذ تعهد خدمت از‌طرف دانشجو و الزام سازمان به استخدام وی می‌باشد.
ماده ۵۶ – سازمان می‌تواند به منظور ارتقای کیفیت فعالیتهای علمی و پژوهشی و آشنایی اعضای هیأت علمی با دست آوردهای علمی و فن‌آوریهای جدید، فرصت‌های مطالعاتی در اختیار اعضای هیأت علمی خود قرار دهد. چگونگی و نحوه استفاده از فرصت‌های مطالعاتی برای اعضای‌هیأت علمی در چارچوب مقررات مربوط در مؤسسات آموزش عالی کشور با پیشنهاد هیأت ممیزه به تصویب رییس سازمان خواهد رسید.
ماده ۵۷ – سازمان مکلف است طبق مفاد ماده (۲۲) قانون حفاظت در برابر اشعه و آیین‌نامه اجرایی آن و همچنین دستورالعملهای اجرایی که در‌آینده مطابق شرایط روز تدوین می‌گردد از طریق تهیه و تدوین ضوابط، مقررات، استانداردها و بکارگیری امکانات تخصصی و آموزشی و پژوهشی‌مربوط دوره‌های آموزشی و بازآموزی لازم را برای کلیه پرتوکاران سازمان به طور مستمر برقرار نماید.
ماده ۵۸ – نظامنامه آموزشی سازمان شامل دستورالعملهای اجرایی مربوط به ضوابط انتخاب، کیفیت و نحوه آموزش و کارآموزی در داخل و خارج‌از کشور، نحوه و میزان پرداخت کمک هزینه و هزینه تحصیلی، نحوه استفاده از (راتبه‌های) اعطایی از طرف مؤسسات داخلی و خارجی، تعداد (راتبه‌گیرها)، رشته‌های مورد نظر و سایر مقررات مربوط به تنظیم و اجرای برنامه‌های آموزشی و کارآموزی سازمان به تصویب شورا خواهد رسید.
فصل پنجم – وضع استخدامی کارمندان
ماده ۵۹ ـ وضعیتهای استخدامی کارمندان سازمان در یکی از حالات زیر خواهد بود و نمی‌توان کارمند را در حالت استخدامی دیگر قرار داد:
الف : حالت اشتغال : وضع کارمندی است که مشغول انجام وظایف مربوط به پست سازمانی مورد تصدی یا انجام خدمت مشخصی می‌باشد.
ب : حالت استخدام آزمایشی : وضع کارمندی است که داوطلب استخدام دائم در سازمان بوده و قبل از صدور حکم قطعی استخدام مشغول طی دوره‌آزمایشی می‌باشد.
پ : حالت کارآموزی یا دوره آموزشی : وضع کارمندی است که مشغول طی دوره آموزشی یا کارآموزی برای احراز آمادگی جهت انجام خدمت است.
ت : حالت مأموریت: وضع کارمندی است که بطور موقت مأمور انجام وظیفه ای غیر از وظیفه اصلی پست ثابت سازمانی خود گردیده است یا از طرف‌سازمان جهت کار آموزی یا خدمت، به واحد یا مؤسسه دیگری اعزام شده است.
ث : حالت مرخصی : وضع کارمندی است که از مرخصی استحقاقی یا بدون حقوق استفاده می‌نماید.
ج : حالت معذوریت: وضع کارمندی است که از مرخصی استعلاجی طبق این آیین‌نامه استفاده می‌نماید.
چ : حالت بازنشستگی : وضع کارمندی است که طبق مقررات و ضوابط این آیین‌نامه و یا سایر مقررات قانونی مربوط بازنشسته گردیده و از حقوق‌بازنشستگی استفاده می‌نماید.
ح : حالت از کار افتادگی : وضع کارمندی است که بنا به تشخیص پزشکان معتمد سازمان یا کمیسیون پزشکی توانایی کارکردن را از دست داده و طبق‌مقررات از کار افتاده گردیده است و از حقوق وظیفه از کار افتادگی استفاده می‌نماید.
خ : حالت استعفاء : وضع کارمندی است که به درخواست خود از خدمت سازمان منفک می‌گردد.
د : حالت اخراج : وضع کارمندی است که طبق قانون مربوط یا مقررات این آیین‌نامه به خدمت وی در سازمان خاتمه داده شده است.
ذ : حال بازخریدی : وضع کارمندی است که بنا به درخواست شخصی یا بر طبق مقررات این آیین‌نامه از خدمت سازمان معاف و سوابق خدمت او‌بازخرید می‌گردد.
ر : حالت آمادگی به خدمت: وضع کارمندی است که به یکی از علل زیر تصدی پستی را بر عهده نداشته و در انتظار ارجاع وظیفه بسر می‌برد:
ـ حذف پست ثابت سازمانی.
نبودن پست سازمانی مناسب برای کارمند و عدم پذیرش پست محول شده از طرف او. برکناری از پست مورد تصدی به علت عدم توانایی.
ز : حالت انفصال دایم : وضع کارمندی است که به موجب آراء یا احکام مراجع قانونی ذی صلاح برای همیشه از خدمت در سازمان محروم می‌شود.
ژ ـ حالت انفصال موقت : وضع کارمندی است که به موجب آراء و احکام مراجع قانونی ذی صلاح برای مدت معین از اشتغال در سازمان محروم‌می‌گردد.
س : حالت تعلیق : وضع کارمندی است که طبق حکم مقامات قضایی تا مدتی امکان حضور و ادامه خدمت در سازمان از او سلب می‌شود.
ش : حال غیبت موجه: وضع کارمندی است که با مجوز یا اطلاع مستقیم به عللی خارج از قدرت و اختیار خود نتواند در محل خدمت حاضر شود و‌موجه بودن عذر او برای مدیر مربوط محرز گردد.
ص : حالت غیبت غیر موجه : وضع کارمندی است که به صورت غیر مجاز و با عذر غیر موجه در محل خدمت خود حاضر نگردد.
ض : حال قطع موقت خدمت: وضع کارمندی است که به دلایل مختلف قانونی به غیر از موارد تصریح شده در این ماده برای مدتی مشخص در سازمان‌به کار اشتغال نداشته باشد.
ماده ۶۰ـ چنانچه به علت حذف یا عدم وجود پست سازمانی و یا کاهش فعالیت و نهایتا” انحلال واحد مربوط به وجود کارمند نیاز نبوده و یا اینکه‌دارای کارآیی لازم جهت انجام وظایف پست سازمانی که به او محول گردیده است نباشد وضعیت خدمتی مشارالیه به حالت آماده به خدمت در خواهد‌آمد.
تبصره ـ سازمان نمی‌تواند جز در موارد مصرح در این ماده یا با حکم مراجع قانونی کارمند رسمی را از پست سازمانی وی بر کنار کند مگر اینکه‌بلافاصله او را به پست سازمانی دیگری منصوب نماید.
ماده ۶۱ـ سازمان موظف است تا زمانی که کارمند آماده به خدمت در اختیار دارد برای تصدی پستهایی که جدیدا” ایجاد می‌شود یا بدون متصدی‌هستند از کارمندان مزبور استفاده نماید و فقط در صورتی مجاز به استخدام جدید می‌باشد که کارمند آماده به خدمت واجد شرایط و با صلاحیت وجود‌نداشته باشد.
تبصره ـ استفاده از کارمندان آماده به خدمت در پستهایی که ایجاد می‌شود یا بدون متصدی است مشروط به آن است که پست مزبور از لحاظ شرح‌وظایف و مسؤولیتها و شرایط احراز با سوابق تجربی و تحصیلات آنان متناسب باشد.
ماده ۶۲ـ کارمند رسمی که به موجب آراء و احکام مراجع قانونی و یا قانون رسیدگی به تخلفات اداری به انفصال موقت از خدمت محکوم شده‌است بعد از اتمام ایام انفصال به خدمت گمارده می‌شود . چنانچه پست مناسبی برای انتصاب وی موجود نباشد به حال آماده به خدمت در می‌آید مدت‌انفصال موقت در هیچ حال جزو سابقه خدمت وی محسوب نخواهد شد.
ماده ۶۳ـ کارمند رسمی که طبق قانون به حال تعلیق درآمده است در صورت احراز برائت قطعی از اتهام یا اتهامات منتسب، به خدمت در واحد اولیه‌منصوب و حقوق وی در مدت تعلیق بر مبنای حقوق ثابت آخرین پست مورد تصدی قبل از حال تعلیق محاسبه و پس از برداشت کسور سهم کارمند‌بطور یکجا به وی پرداخت می‌گردد، در این حالت مدت تعلیق جزء سابقه خدمت کارمند محاسبه خواهد شد.
ماده ۶۴ـ سازمان می‌تواند کارمند آماده به خدمت را در صورتی که پرونده وی به اتهام تخلفات اداری در مراجع قانونی مطرح نباشد با درخواست‌کتبی وی بازخرید یا در صورتی که واجد شرایط بازنشستگی باشد بازنشسته نماید.
ماده ۶۵ـ به کارمندان سازمان که به حالت آماده به خدمت در می‌آیند در طول یک سال آمادگی به خدمت، حقوق ثابت آخرین پست مورد تصدی‌پرداخت خواهد شد.
ماده ۶۶ـ دوران آمادگی به خدمت یا پرداخت کسور بازنشستگی مربوط جزء سابقه خدمت کارمندان محسوب خواهد شد.
فصل ششم – تکالیف عمومی و امور انضباطی کارمندان
ماده ۶۷ـ کارمندان سازمان مکلفند در چارچوب قوانین و مقررات، احکام و دستور العملهای صادر شده از سوی مقامات مافوق را در امور مربوط به‌وظایف محول شده اجرا نمایند در صورتی که دستورات صادر شده خلاف قوانین و مقررات یا موازین حرفه ای باشد کارمند موظف است کتبا” مراتب‌را با ذکر دلیل به مقام صادر کننده دستور گزارش نماید. هرگاه مقام مافوق اجرای دستور را مجدداً” و به صورت کتبی خواستار شود کارمند مکلف به‌انجام دستور می‌باشد و مسؤولیت ناشی از اجرای امر متوجه مقام دستور دهنده خواهد بود.
ماده ۶۸ـ کارمندان مکلفند در ساعات کار تعیین شده از طرف سازمان در محل خدمت حضور یافته و وظایف محول شده را انجام دهند. مدت زمان‌کار هفتگی کارمندان سازمان همانند ساعات کار کارکنان دولت خواهد بود.
تبصره ۱ـ روزهای کار در هفته و ساعات شروع و پایان کار روزانه کارمندان و شعب و دفاتر خارج از کشور با توجه به شرایط محلی و دستورالعملهای سازمان تعیین می‌گردد.
تبصره ۲ـ سازمان در صورت ضرورت می‌تواند از کارمندان خود بخواهد که در خارج از ساعات کار اداری در محل خدمت حاضر و انجام وظیفه‌نمایند.
تبصره ۳ـ دستور العمل اجرایی نحوه حضور و غیاب کارکنان به تصویب شورا خواهد رسید.
ماده ۶۹ـ کارمندان سازمان موظفند امور و تکالیفی را که از طرف سازمان تعیین می‌شود به نحو احسن و در کمال جدید و درستکاری و بر طبق‌مقررات و رویه‌های جاری انجام دهند.
ماده ۷۰ـ کارمند موظف به حفظ اسرار و مدارک اداری و اطلاعات مربوط به پروژه‌های تحقیقاتی و اجرایی و امور محرمانه سازمان بوده و به هیچ‌وجه حق فاش ساختن آنها را ندارد.
ماده ۷۱ـ کارمند سازمان حق ندارد در معاملات سازمان تحت عناوین حق العمل، کمیسیون یا طرق دیگر وجهی دریافت دارد یا با فروشندگان کالا و‌خدمات و کارگزاران آنها شریک شود.
ماده ۷۲ـ تدریس و تحقیق کارمندان سازمان در دانشگاهها و مراکز آموزش عالی و تحقیقاتی و انجام امور مشاوره‌ای، قبول سمتهای غیر موظف در‌مؤسسات عام المنفعه اجتماعی با اطلاع سازمان بلامانع است.
ماده ۷۳ـ اختیار تعیین محل جغرافیایی خدمت کارمند با سازمان می‌باشد و کارمند موظف است در هر نقطه‌ای از ایران یا خارج از کشور که سازمان‌مقتضی بداند انجام وظیفه نماید.
ماده ۷۴ـ کارمندی که تعهد خدمت در سازمان دارد قبل از پایان دوره تعهد نمی‌تواند استعفا دهد مگر با موافقت سازمان و اینکه تعهد مالی مربوط را‌پرداخت و با سازمان تسویه حساب نماید.
ماده ۷۵ـ کارمندان باید از شرکت در فعالیتها و انجام اعمالی که مغایر با قوانین
و مقررات جمهوری اسلامی ایران و سازمان باشد یا به حیثیت و‌شؤون کشور و سازمان لطمه وارد سازد خودداری نمایند.
ماده ۷۶ـ خروج از تابعیت ایران یا قبول تابعیت کشور بیگانه موجب انفصال دایم از خدمت سازمان خواهد بود.
ماده ۷۷ـ قبول القاب و نشانهای دول بیگانه توسط کارمندان موکول به اجازه سازمان می‌باشد.
ماده ۷۸ـ کارکنان سازمان اعم از رسمی و موقت از نظر نحوه رسیدگی به تخلفات اداری مشمول قانون تخلفات اداری مصوب ۱۳۷۲.۶.۱۷ و‌آیین‌نامه اجرایی آن می‌باشند.
فصل هفتم – حفظ حقوق استخدامی کارمندان
ماده ۷۹ـ کارمندان سازمان در قبال یک ماه خدمت حق استفاده از ۲.۵ روز مرخصی استحقاقی با دریافت حقوق ثابت و مزایای مستمر مربوطه را‌خواهند داشت محاسبه ایام تعطیلات رسمی و یا روزهای جمعه در مدت مرخصی بر اساس مقررات عمومی دولت خواهد بود.
تبصره ۱ـ مدت مرخصی سالانه کارمندان بخشهای ویژه تخصصی که بطور مستقیم و مستمر با مواد پوتوزا کار می‌کنند بر اساس بند (۱) ماده (۲۰)قانون حفاظت در برابر اشعه طبق دستور العمل مربوط خواهد بود.
تبصره ۲ـ مرخصی استحقاقی از نخستین ماه استخدام به نسبت مدت خدمت به کارمند تعلق می‌گیرد. مرخصی کمتر از یک روز جزء مرخصی‌استحقاقی منظور می‌گردد. حداکثر مدت مرخصی ساعتی در روز ۴ ساعت می‌باشد و در طول سال مجموع مرخصی ساعتی از ۱۲ روز تجاوز نخواهد‌کرد. هر ۸ ساعت مرخصی یک روز محاسبه می‌گردد.
ماده ۸۰ ـ حفظ پست ثابت سازمانی کارمندی که در حال استفاده از مرخصی استحقاقی است الزامی می‌باشد.
ماده ۸۱ ـ نحوه ذخیره مرخصی استحقاقی استفاده نشده کارمندان سازمان طبق مقررات کارکنان دولت خواهد بود.
ماده ۸۲ ـ استفاده از مرخصی استحقاقی موکول به تقاضای کتبی کارمند و کسب موافقت سرپرست بلافصل قبل از شروع مرخصی می‌باشد.
تبصره ـ کارمند موظف است قبل از تقاضای مرخصی از مدت مرخصی که استحقاق استفاده از آن را دارد به نحو مقتضی کسب اطلاع نماید.
ماده ۸۳ ـ چنانچه کارمند قادر به حضور در محل کار نباشد موظف است به نحو مقتضی مراتب را به سرپرست بلافصل اطلاع دهد.
تبصره ـ عدم حضور در محل کار بدون اطلاع و ارایه دلیل مستدل غیبت محسوب می‌گردد.
ماده ۸۴ ـ تمدید مرخصی کارمندی که در حال استفاده از مرخصی است بلامانع است در این صورت تاریخ شروع مرخصی اخیر بلافاصله بعد از‌انقضای مرخصی قبلی خواهد بود.
ماده ۸۵ ـ در صورتی که موافقت مسؤولین ذی ربط در مورد تمدید مرخصی به کارمند اعلام نشده باشد وی مکلف است در پایان مرخصی در محل‌خدمت خود حاضر شود.
ماده ۸۶ ـ حداکثر مدتی که کارمند در یک سال تقویمی می‌تواند از مرخصی همان سال و مرخصی ذخیره شده سالهای قبل استفاده نماید جمعا” از‌چهار ماه تجاوز نخواهد کرد.
تبصره ـ موافقت با درخواست استفاده از تمام مرخصی استحقاقی استفاده نشده کارمندی که بازنشسته می‌شود بر حسب تقاضای او الزامی است و‌در این حالت محدودیتی در مورد مدت مرخصی رعایت نمی‌گردد.
ماده ۸۷ ـ کارمند می‌تواند در زمان بازنشستگی تمامی مدت مرخصی ذخیره شده خود را باز خرید نماید. باز خرید مرخصی بر مبنای مجموع حقوق‌ثابت و مزایای مستمر وی در آخرین پست سازمانی محاسبه و پرداخت می‌گردد.
ماده ۸۸ ـ در صورتی که کارمند فوت شود و مرخصی استحقاقی ذخیره داشته باشد، وجوه بازخریدی مربوط به مرخصی مذکور به وراث قانونی وی‌پرداخت خواهد شد.
ماده ۸۹ ـ کارمندان سازمان در صورت ابتلا به بیماریهایی که مانع از انجام خدمت آنان باشد با گواهی و تأیید پزشک معالج و تأیید پزشک معتمد‌سازمان می‌توانند از مرخصی استعلاجی استفاده نمایند.
ماده ۹۰ ـ در صورتی که کارمند در حال استفاده از مرخصی استحقاقی بیمار شود، طبق مقررات ناظر بر مرخصی استعلاجی با او رفتار خواهد شد و‌در این صورت مرخصی استحقاقی استفاده نشده وی ذخیره می‌گردد.
ماده ۹۱ـ هرگاه گواهی پزشک معالج از لحاظ مدت عدم توانایی کارمند به انجام دادن خدمت یا طول مدت درمان مورد قبول پزشک معتمد سازمان‌قرار نگیرد، در خواست وی به کمیسیون پزشکی ارجاع می‌گردد. نظر این کمیسیون قطعی است.
تبصره ـ کمیسیون پزشکی متشکل از پزشک معتمد سازمان و دو نفر پزشک متخصص معرفی شده از سوی وزارت بهداشت، درمان و آموزش‌پزشکی است که با تقاضای سازمان بر حسب مورد تشکیل و تصمیم گیری می‌نماید.
ماده ۹۲ـ گواهی پزشکی در مورد بیماری کارمندی که در خارج از کشور صادر می‌شود، باید از حیث صحت صدور به تصدیق سفارتخانه یا‌کنسولگری جمهوری اسلامی ایران در محل برسد به هر حال این نوع مدرک بایستی به تأیید پزشک معتمد سازمان نیز برسد.
ماده ۹۳ـ حداکثر مهلت استفاده از مرخصی استعلاجی ۴ ماه در هر سال خواهد بود که در این مدت تمام حقوق ثابت و مزایای مستمر مربوط به‌کارمند پرداخت می‌شود.
تبصره ۱ـ چنانچه بیماری کارمند به سبب انجام وظیفه باشد، حداکثر مدت مرخصی استعلاجی مذکور در این ماده ۶ ماه در سال خواهد بود.
تبصره ۲ـ در صورتی که مرخصی استعلاجی کارمند به دلیل ابتلاء به بیماریهای صعب العلاج بیش از حد مقرر در این ماده باشد می‌تواند حداکثر تا‌دو سال از مرخصی استعلاجی استفاده نماید و در صورت ادامه بیماری با تأیید کمیسیون پزشکی و موافقت مراجع ذی صلاح صندوقهای بازنشستگی‌کارمند از کار افتاده تلقی خواهد شد.
ماده ۹۴ـ در مورد بانوان باردار پس از وضع حمل، تسهیلات مقرر در قانون ترویج تغذیه با شیر مادر و حمایت از مادران در دوران شیر دهی مصوب۱۳۷۴.۶.۲۲ مجلس شورای اسلامی منظور خواهد شد.
ماده ۹۵ـ حفظ پست ثابت سازمانی کارمند در مدت مرخصی استعلاجی به مدت ۴ یا ۶ ماه
موضوع ماده (۹۳) این آیین‌نامه و تبصره (۱) ذیل آن و در‌مدت معذوریت زایمان موضوع ماده (۹۴) الزامی است.
ماده ۹۶ـ ایام مرخصی استعلاجی و معذوریت زایمان با پرداخت کسور از لحاظ بازنشستگی جزء سنوات خدمت محسوب می‌گردد.
ماده ۹۷ـ بانوانی که فرزند شیر خوار آنان از شیر مادر تغذیه می‌نمایند، می‌توانند برای شیر دادن به فرزند شیر خوار خود از مرخصی ساعتی مطابق‌ماده (۳) قانون ترویج تغذیه با شیر مادر و حمایت از مادران در دوران شیردهی و مواد (۴)، (۵) و (۶) آیین‌نامه اجرایی قانون مزبور استفاده نمایند.
ماده ۹۸ـ به ایام مرخصی استعلاجی بیش از ۴ ماه و به دوران مرخصی بدون حقوق، آمادگی به خدمت، تعلیق، انفصال موقت و خدمت زیر پرچم‌مرخصی استحقاقی تعلق نمی‌گیرد.
ماده ۹۹ـ کارمندان رسمی سازمان می‌توانند با موافقت سازمان حداکثر تا ۳ سال در طول خدمت به شرط نداشتن مرخصی استحقاقی ذخیره شده، از‌مرخصی بدون حقوق استفاده نمایند.
تبصره ۱ـ شرط استفاده از مرخصی بدون حقوق داشتن حداقل ۵ سال سابقه خدمت می‌باشد.
تبصره ۲ـ در صورت ادامه تحصیلات عالی در سطح دکتری در رشته‌های مورد نیاز سازمان و به شرط ارایه مدرک تحصیلی لازم یا گواهی اشتغال به‌تحصیل از طرف دانشگاه یا در موارد خاص حداکثر مدت مرخصی بدون حقوق تا ۲ سال دیگر با تصویب شورا علاوه بر مرخصی موضوع این ماده قابل‌تمدید است.
تبصره ۳ـ مرخصی بدون حقوق به عنوان سابقه خدمت کارمند از لحاظ بازنشستگی قابل احتساب نمی‌باشد.
تبصره ۴ـ حفظ پست سازمانی کارمند در ایام مرخصی بدون حقوق الزامی نیست.
تبصره ۵ ـ در صورتی که پس از پایان دوران مرخصی بدون حقوق پست سازمانی مناسب جهت ارجاع به کارمند موجود نباشد، آماده به خدمت‌خواهد گردید.
ماده ۱۰۰ـ کارمندان رسمی زن می‌توانند از خدمت نیمه وقت بر اساس قانون راجع به خدمت نیمه وقت بانوان مصوب ۱۳۶۲.۹.۱ و قانون نحوه‌اجرای قانون مربوط به خدمت نیمه وقت بانوان مصوب ۱۳۶۴.۱.۱۸ مجلس شورای اسلامی استفاده نمایند.
ماده ۱۰۱ـ کارمندان موقت تمام وقت سازمان در صورتی که حداقل ۹ ماه خدمت کرده باشند با تأیید معاونت مربوط می‌توانند از ۱ ماه مرخصی‌بدون حقوق در هر سال خدمتی استفاده نمایند مدت مذکور حداکثر تا ۶ ماه قابل ذخیره و بطور یکجا قابل استفاده خواهد بود.
ماده ۱۰۲ـ کارمندان سازمان اعم از رسمی یا موقت می‌توانند با ۲ ماه اعلام قبلی از خدمت سازمان استعفا کنند. سازمان مکلف است حداکثر ظرف۱ ماه پس از دریافت استعفا در این زمینه اتخاذ تصمیم نماید و رد یا قبول استعفا را کتباً” اعلام دارد. قبول استعفاء رافع تعهدات کارمند در برابر سازمان‌نخواهد بود و از تاریخی تحقق می‌یابد که سازمان به موجب حکم رسمی با آن موافقت نماید. در صورت قبول نشدن استعفا، کارمند مکلف به ادامه‌خدمت و انجام تکالیف مربوط است.
ماده ۱۰۳ـ در مواردی که استفعای کارمند موجب وقفه در وظایف مربوط به شغل مورد تصدی می‌شود، حداکثر زمان موافقت با استعفای کارمند ۴ماه خواهد بود که در این صورت باید مراتب به وی ابلاغ گردد.
ماده ۱۰۴ـ به کارمندی که طبق مقررات این آیین‌نامه مستعفی شناخته می‌شود کلیه حقوق ثابت و مزایای مستمر متعلق به ایام مرخصی استحقاقی‌استفاده نشده، هر نوع کسور بازنشستگی سهم کارمند و کسور پس انداز سهم کارمند بعلاوه سود متعلق به آنها بطور یکجا پرداخت می‌گردد.
ماده ۱۰۵ـ حداکثر مدت آماده به خدمت ۱ سال است در صورتی که ظرف ۱ سال از شروع دوران آمادگی به خدمت شغلی به کارمند آماده به خدمت‌ارجاع نشود، سازمان مکلف است چنانچه کارمند مزبور واجد شرایط بازنشستگی باشد، بازنشسته و در غیر این صورت سوابق خدمت او را بازخرید‌نماید.
ماده ۱۰۶ـ کارمندان سازمان می‌توانند با موافقت سازمان سوابق خدمت دولتی خود را باز خرید نمایند.
تبصره ـ ضوابط بازخریدی کارکنان سازمان به تصویب شورا خواهد رسید.
ماده ۱۰۷ـ به کارمندی که سوابق خدمت او طبق تمایل شخصی بازخرید می‌گردد به ازای هر سال سابقه خدمت در سازمان معادل ۴۵ روز آخرین‌حقوق ثابت و مزایای مستمر پرداخت خواهد گردید. سوابق بیش از ۶ ماه ۱ سال محسوب می‌گردد.
تبصره ۱ـ در مورد کارمندان انتقالی از دیگر دستگاههای دولتی به سازمان، سوابق خدمت دولتی آنان جزء سنوات بازخریدی محسوب خواهد شد.
تبصره ۲ـ سازمان می‌تواند به کارمندی که به دلیل حذف پست یا انحلال واحد و عدم وجود پست بلاتصدی یا عدم توانایی جسمی و یا روحی آماده‌به خدمت گردیده است به ازای هر سال سابقه خدمت وی در سازمان با موافقت رییس سازمان تا ۳ ماه آخرین حقوق ثابت و مزایای مستمر قبل از‌دوران آمادگی به خدمت پرداخت و سنوات خدمت او را باز خرید نماید.
تبصره ۳ـ شرایط بازخرید خدمت کارمندان موضوع این ماده طبق دستور العملی خواهد بود که به تصویب شورا می‌رسد.
ماده ۱۰۸ـ به کارمندی که طبق مقررات این آیین‌نامه بازخرید می‌گردد کلیه حقوق ثابت و مزایای مستمر ایام مرخصی استحقاقی استفاده نشده و پس‌انداز سهم کارمند بعلاوه سود متعلقه و در صورت تقاضا، کسور بازنشستگی طبق ضوابط به آنها به طور یکجا پرداخت می‌گردد.
ماده ۱۰۹ـ در صورت تقاضای کارمند مستعفی یا بازخرید شده کسور بازنشستگی واریزی سهم کارمند و سهم سازمان به صندوق بازنشستگی ذی‌ربط، به موجب ضوابط مربوط به سایر صندوقهای بیمه یا بازنشستگی قابل انتقال می‌باشد.
ماده ۱۱۰ـ بابت ایام مرخصی استحقاقی ذخیره شده کارمند مستعفی یا باز خرید شده، آخرین حقوق ثابت و مزایای مستمر مربوط به آخرین پست‌مورد تصدی پرداخت خواهد شد.
ماده ۱۱۱ـ کارمندان رسمی سازمان با رعایت شرایط زیر می‌توانند به وزارتخانه‌ها یا سازمانها و مؤسسات دولتی یا وابسته به دولت منتقل گردند:
الف : در خواست کتبی کارمند
ب : اعلام نیاز و پذیرش از سوی وزارتخانه یا مؤسسات مورد درخواست
پ : موافقت سازمان
ت : تسویه حساب کامل با سازمان
تبصره ۱ـ با درخواست انتقال کارمندانی که تعهد خدمتی به سازمان دارند پس از تسویه حساب به موجب تعهد خدمتی و یا پس از انجام دادن‌خدمت به میزان تعهد مربوط موافقت خواهد شد.
تبصره ۲ـ دستور العمل نحوه تسویه حساب کارمندانی که تعهد خدمت داشته باشند به تصویب شورا خواهد رسید.
فصل هشتم – تسهیلات رفاهی
ماده ۱۱۲ـ به منظور تشویق کارمندان به پس انداز و تأمین رفاه آنان در دوران کهولت و رفع مشکلات آنان در موارد اضطراری صندوقی به نام‌صندوق پس انداز کارمندان که از این پس صندوق پس انداز نامیده می‌شود، تشکیل می‌گردد سازمان مکلف است از مجموع حقوق ثابت و مزایای‌مستمر ماهانه کارمندان دو درصد (۲%) به عنوان پس انداز سهم کارمند کسر و معادل ده درصد (۱۰%) حداقل حقوق ثابت کارکنان را به عنوان سهم‌سازمان بطور یکجا به صندوق پس انداز واریز نماید.
تبصره ـ سازمان می‌تواند جهت تقویت توان مالی صندوق، کمکهای لازم را جهت پرداخت وامهای مسکن و ضروری به کارمندان در اختیار این‌صندوق قرار دهد.
ماده ۱۱۳ـ اداره امور صندوق پس انداز بر عهده هیأت امناء خواهد بود که از بین کارمندان رسمی سازمان انتخاب و با حکم رییس سازمان منصوب‌می‌گردند.
تبصره ـ نحوه اداره صندوق پس انداز بر طبق نظامنامه ای خواهد بود که به تصویب شورا خواهد رسید.
ماده ۱۱۴ـ در صورت بازنشستگی یا از کار افتادگی کارمند یا اتمام مدت قرارداد کارمندان موقت یا فوت کارمند، کلیه سرمایه تشکیل شده اعم از‌سهم کارمند، سهم سازمان و مجموع سود متعلق به هر یک بطور یکجا به کارمند یا وراث قانونی وی پرداخت می‌گردد.
ماده ۱۱۵ـ در صورت استعفا، بازخرید، اخراج یا انفصال دایم از خدمت، فقط پس انداز سهم کارمند و سود حاصل از سهم کارمند به وی پرداخت‌می‌گردد.
ماده ۱۱۶ـ کارمندان سازمان و اعضای خانواده آنان از لحاظ خدمات پزشکی مشمول مقررات سازمان بیمه خدمات درمانی و تأمین اجتماعی‌حسب مورد می‌باشند. همچنین سازمان می‌تواند بیمه‌های مکمل پزشکی را برای کارمندان خود برقرار نماید.
ماده ۱۱۷ـ کارمندان سازمان در زمان خدمت در خارج از کشور با پرداخت هزینه‌های مربوط از طرف سازمان از طرحهای بیمه درمانی در محل‌استفاده خواهند کرد، در صورت عدم امکان ایجاد پوشش بیمه ای هفتاد درصد (۷۰%) از هزینه‌های درمانی کارمندان و خانواده آنان پس از گواهی‌پزشک معتمد سازمان پرداخت خواهد شد.
ماده ۱۱۸ـ سازمان می‌تواند در صورت امکان مبالغی را جهت ارایه خدمات پزشکی و درمانی مکمل به کارمندان شاغل، بازنشسته و از کار افتاده‌سازمان و اعضای خانواده آنان اختصاص و به صندوق پس انداز واریز نماید. حداکثر مبالغ کمکی سازمان در این زمینه از یک درصد (۱%) مجموع‌حقوق و مزایای سالانه مشمولان تجاوز نخواهد نمود.
تبصره ۱ـ سازمان می‌تواند ماهانه مبلغی بابت خدمات پزشکی موضوع این ماده از حقوق ثابت و مزایای مستمر کارمندان شاغل و بازنشسته و از کار‌افتاده حسب مورد کسر و به حساب این صندوق واریز نماید.
تبصره ۲ـ میزان کسور ماهانه سهم کارمند بابت بیمه مکمل درمانی و نحوه ارایه خدمات طبق ضوابطی خواهد بود که به تصویب شورا خواهد رسید.
ماده ۱۱۹ـ سازمان مکلف است کارمندان شاغل خود را در برابر ضایعات جسمی حاصل از حوادث ناشی از کار و فوت نزد یکی از شرکتهای بیمه‌داخلی بیمه عمر و حوادث نماید.
ماده ۱۲۰ـ سازمان می‌تواند در حد امکانات و به طریق مقتضی تسهیلات رفاهی از قبیل باشگاه ورزشی ، خانه‌های سازمانی، مهمان سرا، مهد کودک‌و سرویس ایاب و ذهاب برای کارمندان فراهم نماید.
تبصره ۱ـ در صورت عدم امکان برقراری سرویس ایاب و ذهاب و ایجاد مهد کودک، سازمان می‌تواند تا معادل هزینه ریالی موارد فوق را به عنوان‌کمک هزینه به کارمندان بپردازد.
تبصره ۲ـ دستور العمل موضوع این ماده و تبصره (۱) آن به تصویب شورا خواهد رسید.
ماده ۱۲۱ـ سازمان می‌تواند در جهت تأمین مسکن، اعم از خرید یا ساخت، تهیه لوازم ضروری زندگی و خواروبار تشکیل تعاونیهای مسکن و‌مصرف کارمندان را حمایت نماید و در صورت امکان کمکهای لازم را از قبیل محل اداری، تجهیزات لازم، نیروی انسانی و کمکهای مالی در اختیار آنها‌قرار دهد.
ماده ۱۲۲ـ قانون پرداخت پاداش پایان خدمت و بخشی از هزینه‌های ضروری به کارکنان دولت مصوب ۱۳۷۵.۲.۲۶ و قانون اصلاح پاره ای از‌مقررات مربوط به حقوق بازنشستگی،بانوان شاغل، خانواده‌ها و سایر کارکنان مصوب مجلس شورای اسلامی در مورد کارکنان سازمان نیز تسری‌خواهد داشت.
فصل نهم – بازنشستگی و از کار افتادگی
ماده ۱۲۳ـ به سازمان اجازه داده می‌شود در صورت فراهم بودن شرایط لازم نسبت به تشکیل صندوق بازنشستگی مستقل اقدام نماید آیین‌نامه نحوه‌تشکیل و اداره این صندوق مشترکاً توسط سازمان و سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور تهیه خواهد شد.
ماده ۱۲۴ـ تا زمان تشکیل صندوق بازنشستگی و تأمین استقلال مالی این صندوق، سازمان مکلف است کسور بازنشستگی سهم خود و کارمندان را‌حسب مقررات مربوط به صندوق بازنشستگی کشوری یا صندوق تأمین اجتماعی واریز نماید.
تبصره ـ کارمندان غیر رسمی کماکان از لحاظ بیمه و کسور بازنشستگی مشمول مقررات قانون تأمین اجتماعی خواهند بود.
ماده ۱۲۵ـ حقوق بازنشستگی، وظیفه از کار افتادگی، وظیفه وراث و مستمری آن دسته از کارمندان که تا قبل از تشکیل صندوق بازنشستگی‌سازمان، بازنشسته، از کار افتاده یا فوت شده اند کماکان بر طبق مقررات مربوط و از محل صندوق ذی‌ربط پرداخت خواهد شد.
ماده ۱۲۶ـ سازمان مکلف است در موارد زیر کارمندان رسمی خود را بازنشسته نماید:
۱ـ کارمندانی که ۳۰ سال تمام سابقه خدمت قابل قبول داشته باشند.
۲ـ کارمندان مرد و زن به ترتیب با سن ۶۵ سال و ۶۰ سال تمام.
تبصره ۱ـ در موارد خاص بنا به تشخیص شورا و تأیید رییس سازمان ادامه خدمت کارکنانی که بیش از ۳۰ سال خدمت قابل قبول دارند بلامانع است.
تبصره ۲ـ سازمان می‌تواند کارمندان مرد را که حداقل دارای ۲۵ سال سابقه خدمت و ۵۰ سال سن و نیز کارمندان زن را که دارای حداقل ۲۰ سال‌سابقه خدمت قابل قبول می‌باشند بنا به درخواست آنان بازنشسته نماید.
ماده ۱۲۷ـ شاغلان کار با مواد پرتوزا موضوع بند (۳) ماده (۲۰) قانون حفاظت در برابر اشعه، مطابق ضوابط و دستور العملهای اجرایی موضوع ماده(۲۲) قانون مذکور از افزایش سنوات خدمتی ناشی از کار با مواد پرتوزا به منظور بازنشستگی برخوردار می‌شوند.
ماده ۱۲۸ـ به کارمندان سازمان در زمان بازنشستگی و از کارافتادگی به ازای هر سال
خدمت معادل یک ماه حقوق ثابت و مزایای مستمر به عنوان‌پاداش پایان خدمت تا سقف ۳۰ سال از محل اعتبار سازمان پرداخت می‌گردد.
تبصره ـ در صورت فوت شاغل این پاداش به وراث ثانونی وی پرداخت خواهد شد.
فصل دهم – تطبیق وضع و سایر مقررات
ماده ۱۲۹ـ کلیه کارمندان سازمان که در تاریخ تصویب این آیین‌نامه بطور تمام وقت مشغول انجام وظیفه هستند مشمول مقررات این آیین‌نامه بوده و‌با ضوابط آن تطبیق داده می‌شوند.
تبصره ۱ـ سازمان می‌تواند نسبت به تبدیل وضعیت استخدامی کارمندان قراردادی خود که بر اساس مجوزهای معتبر به کار گرفته شده باشند به‌دایمی اقدام نماید. دستور العمل تبدیل وضعیت استخدامی کارمندان قراردادی به دایمی به تصویب شورا خواهد رسید.
تبصره ۲ـ افرادی که در طرحهای عمرانی اشتغال یافته و یا می‌یابند با این آیین‌نامه تطبیق وضع نخواهند یافت.
ماده ۱۳۰ـ در مرحله تطبیق کلیه سوابق معتبر تمام وقت کارمندان رسمی و قراردادی که به ازای این سوابق حقوق و مزایای مربوط را دریافت و‌کسور بازنشستگی و حق بیمه را پرداخت کرده باشند، ملاک محاسبه قرار خواهد گرفت.
ماده ۱۳۱ـ تطبیق کارمندان شاغل در زمان اجرای این آیین‌نامه بر حسب سوابق خدمت آنها مطابق دستور العملی که به تصویب شورا می‌رسد، انجام‌خواهد شد.
تبصره ـ ارتقای کارمندان بر اساس ضوابط و مقرراتی است که به تصویب شورا خواهد رسید.
ماده ۱۳۲ـ آندسته از کارمندان دایم که در زمان اجرای این آیین‌نامه تصدی پستهای سازمانی را عهده‌دار نمی‌باشند و در حالت مأموریت، مرخصی‌بدون حقوق و نظایر آن بسر می‌برند از تاریخ اشتغال و انتصاب آنان در یکی از پستهای مصوب سازمانی مشمول مفاد این آیین‌نامه خواهند بود.
ماده ۱۳۳ـ در صورتی که پس از تطبیق و در اجرای این آیین‌نامه، حقوق ثابت و مزایای مستمر کارمند از مجموع حقوق و مزایای رسمی و مندرج در‌احکام وی که به اقتضای شغ مربوط بطور مستمر دریافت می‌نموده است کمتر گردد، مبلغ کاهش دریافتی تحت عنوان تفاوت تطبیق به وی پرداخت‌خواهد شد. هر گونه افزایش بعدی حقوق ثابت و مزایای مستمر تا استهلاک کامل از تفاوت تطبیق مزبور کسر خواهد شد.
ماده ۱۳۴ـ اعضای هیأت علمی سازمان از مرتبه و پایه علمی مربوط و حقوق و فوق العاده مخصوص اعضای هیأت علمی دانشگاهها برخوردار‌خواهد شد.
تبصره ـ کلیه مقررات رفاهی و تسهیلاتی که برای اعضای هیأت علمی دانشگاهها و مراکز آموزش عالی کشور به تصویب رسیده یا می‌رسد، در مورد‌اعضای هیأت علمی سازمان نیز تسری خواهد داشت.
ماده ۱۳۵ـ ساختار سازمانی و تشکیلات تفصیلی که شامل سطوح مدیریت و شرح وظایف مربوط جهت انجام مأموریتهای سازمانی به منظور‌رسیدن به اهداف پیش بینی شده
می‌باشد، و همچنین پستهای سازمانی اعم از ثابت و موقت در داخل و خارج از کشور حسب پیشنهاد سازمان به تأیید‌سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور می‌رسد.
تبصره ـ ایجاد پست سازمانی جدید برای خارج از کشور بنا به پیشنهاد مشترک سازمان و سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور و تصویب هیأت‌وزیران خواهد بود.
ماده ۱۳۶ـ کلیه مصوبات اختصاصی صادر شده از مراجع قانونی که در راستای اهداف و وظایف سازمان در زمینه‌های مختلف تا تاریخ تصویب این‌آیین‌نامه به سازمان داده شده است بجز موارد مربوط به نظام هماهنگ پرداخت، با مفاد این آیین‌نامه تطبیق داده شده و قابلیت اجرایی خواهند داشت.
ماده ۱۳۷ـ سازمان مکلف است حداکثر ظرف ۶ ماه از تاریخ تصویب این آیین‌نامه کلیه ضوابط و دستورالعملهای مربوط را تهیه به تصویب مراجع‌ذی‌ربط برساند مادامی که
ضوابط و دستور العملهای اجرایی پیش بینی شده در این آیین‌نامه تهیه و تصویب نشده است، مقررات و دستور العملهای‌مورد عمل کماکان معتبر و قابل اجراء می‌باشد.
ماده ۱۳۸ـ سازمان می‌تواند مفاد این آیین‌نامه را در مورد کارمندان شرکتهای تابعه خود اجرا نماید.
ماده ۱۳۹ـ کلیه قوانین و مقررات مربوط به تسهیلات استخدامی و رفاهی ایثارگران و بسیجیان با مفاد این آیین‌نامه همتراز و در مورد آنان اجرا‌خواهد شد.
ماده ۱۴۰ـ مواردی که در این آیین‌نامه ذکر نشده است مشمول مقررات عمومی خواهند
بود.
حسن حبیبی – معاون اول رییس جمهور
برای مشاهده متن آیین نامه در سایت مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی اینجا کلیک کنید
